Heeel veel PLEZIER gewenst!

Bij een goeie ademtechniek is het belangrijk dat je voldoende lucht inademt voor de te spelen frase. Als je dan weer op nieuw inademt, hoort de oude lucht op te zijn. Mijn "probleem" is dat ik te diep wil inademen en lucht overhoud. Bij een een dwarsfluit heb je meer lucht nodig dan bij een blokfluit. Mijn inademing is daarmee goed afgestemd voor de dwarsfluit. Voor de blokfluit, die minder lucht nodig heeft, zou ik minder diep moeten inademen. Dat veroorzaakt bij mij een lichte vorm van paniek. Vandaar dat ik deskundige leiding nodig heb.   

Op het moment dat je een arm van 'achter naar voren' haalt, scherend over het water, draai je jouw hoofd opzij naar die kant. Dus niet je hoofd optillen uit het water, maar over de lengteas draaien vanuit de romp, (zodat je gezicht uit het water draait). Door de "boeggolf" gemaakt door de bovenkant van je hoofd die dan immers gewoon in het water is, ontstaat er een 'kuil' bij je mond waardoor je vrij en ruimschoots kunt adem halen. Niet van kant wisselen, dan verstoor je het ritme. 1 kant uitkiezen en het daarbij houden. Uitblazen van lucht kan als je gezicht in het water ligt en naar de bodem is gericht..

Als je vervolgens van de zo ver als mogelijk vóór je ingestoken hand een schepje maakt en die in een "s" onder je doortrekt naar achteren tot aan de heup, krijg je meer vaart, is je arm langer onderweg en hoef je dus ook veel  minder frequent je armen te bewegen, waardoor je minder snel moe wordt  en je geen adem te kort krijgt. Vergeet daarbij dan absoluut niet om met de voeten, eigenlijk met het gehele been vanaf de heup, te schoppen in het water.

Ik weet dit omdat ik in mijn jeugd op subtop niveau aan lange afstand zwemmen heb gedaan.

Zodra ik mijn hoofd draai, denken mijn benen PAUZE. Maar ik blijf het proberen !!! Zo zit ik dan weer wel in elkaar.

Ik denk dat er verschillende dingen spelen, ik wil links ademen terwijl het daar niet altijd tijd voor is en dus verkramp ik een beetje.

Ik denk zelf dat ik meer moet ontspannen, maar morgen gaan we wederom ons best doen

Ja hoor, ik kan je zwemles geven. Tenslotte heb ik daar diploma's voor. Toegegeven, ze zullen verouderd zijn en niet meer geldig, en de diverse slagen zullen in details aangepast zijn door voortschrijdend inzicht, maar de basis is in 40 jaar niet veranderd, toch?

Ouderdom heeft wel iets te maken met de snelheid van nieuwe dingen aanleren, maar zegt niets over het feit of je het kunt leren. Het is vooral de WIL om iets nieuws te leren wat maakt dat je het leert. Brei-sterren op leeftijd leren immers vrij eenvoudig nieuwe patronen of zelfs een hele nieuwe techniek. En dat lukt mij ook, zelfs zonder patronen te kunnen lezen, dankzij joeptoep

Wanneer komt overigens het moment in iemands leven dat er gesteld kan worden: ik hoef niets meer te leren, ik weet alles al?

Helaas voor de benen in pauzestand, er is dus geen enkel excuus te bedenken (behalve ziektes, natuurlijk) om niet in het geheel van de slag mee te doen

Ik zie heel veel voor de sopraan, die in G staat, maar voor de alt, die staat immers in F, vind Ik niets moderns. 

En van G naar F omzetten lukt in sommige gevallen wel, maar ik heb geen zuiver gehoor, dus vind ik dan dat het mooi klinkt, maar zit mijn vrouw met de handen op de oren. Gewoon een stuk wat in G staat, in F spelen geeft hetzelfde resultaat bij aanhoorders.

Net als jij speel ik voor de lol zonder ooit les te hebben gehad.

Leuke vraag! Ik zal proberen tussen jouw alinea's door te antwoorden. 

Uit jouw bericht neem ik aan dat het notenlezen vertrouwder is dan het ontcijferen van een breipatroon. Klopt dat?

Jij hebt dus een altblokfluit, maar heb je ook ervaring op de sopraan? 

Rock, pop en jazz zijn voor mij onbekend terrein. Sinterklaas- en Kerstliedjes zijn me wel bekend. Om te weten of er kerstliedjes beschikbaar zijn in diverse toonsoorten, zou je een muziekwinkel moeten opzoeken en de boeken doorkijken of het gewenste toonsoort er in staat. Ik kan je ook wel helpen zoeken op internet want daar is veel beschikbaar. Maar als je kan transponeren, is dat het makkelijkste. Daarover later meer.

Ik zie heel veel voor de sopraan, die in G staat, maar voor de alt, die staat immers in F, vind Ik niets moderns.

De sopraan staat in C! D.w.z. alle gaatjes dicht geeft een C. De sopraanblokfluit is vanwege prijs en formaat het meest populair. Daarom zal je binnen populaire muziek die voor blokfluit omgezet is, meestal een variant vinden voor op de sopraan. De tenorblokfluit staat ook in C en is een octaaf lager dan de sopraan. Deze heeft dezelfde grepen als de sopraan en klinkt mooi diep. 

En van G naar F omzetten lukt in sommige gevallen wel, maar ik heb geen zuiver gehoor, dus vind ik dan dat het mooi klinkt, maar zit mijn vrouw met de handen op de oren. Gewoon een stuk wat in G staat, in F spelen geeft hetzelfde resultaat bij aanhoorders.

Als je op sopraan een stukje in G speelt. Vervolgens pak je een alt en speelt hetzelfde liedje met dezelfde grepen, dan speel je het (zonder te beseffen) in C terwijl de toehoorders dezelfde melodie waarnemen.  

Je kan een stuk transponeren; naar een ander toonsoort overbrengen. Of omdat het bereik van je instrument niet voldoet of omdat de zangers, die mee zouden willen zingen, er niet bij kunnen. Ik begrijp dat jij het transponeren actief spelend aan het uitzoeken bent. Dat is een geweldig goeie oefening!!! Op deze manier maak je verbinding tussen je geheugen, je gehoor en je motoriek op het instrument. Een beetje te vergelijken met een breipatroon dat in je hoofd zit maar nog naar steeksoorten en maatwerk vertaald moet worden. Als je die manier ontwikkelt, ben je vrij in de keuze van welk toonsoort dan ook. Het is niet aan te raden om dit langdurig binnen gehoorsafstand van je vrouw te doen.  

Transponeren kan je ook door het zelf op notenschrift te zetten. Er zijn zelfs computerprogramma's voor als je daar handig mee bent. Met gewoon handmatig transponeren zou ik je best kunnen helpen.

Misschien heb je hier iets aan.  

................................

Bij een winkel waar ik wel eens bestel vond ik het volgende boek. Maar "barok-stijl" is misschien niet zo modern als jij zou willen.

https://www.spierobladmuziek.nl/product/weihnachten-im-barockstil-alto-recorder-142735/" rel="nofollow - https://www.spierobladmuziek.nl/product/weihnachten-im-barockstil-alto-recorder-142735/

Noten lezen is inderdaad vertrouwder dan patronen. Mijn eerste vrouw, toen nog mijn verloofde, bespeelde de sopraan en zij heeft het fluiten aan mij geleerd. Haar broer, een vioolspeler, heeft mij het notenschrift geleerd.

De eerste blokfluit was dus een sopraan, maar ook toen al had ik (te) dikke of grote vingers, met regelmaat waren anderhalf gaatje bedekt in plaats van 1. Daarnaast vond ik de sopraan wat schel klinken. Later bleek dat aan die oefenfluiten van de schoonfamilie te liggen. Op advies van een muziekwinkel een alt gekocht. Uit jouw antwoord leer ik dat dát beter een tenor had kunnen zijn.

Kamilla wrote: Rock, pop en jazz zijn voor mij onbekend terrein. Sinterklaas- en Kerstliedjes zijn me wel bekend. Om te weten of er kerstliedjes beschikbaar zijn in diverse toonsoorten, zou je een muziekwinkel moeten opzoeken en de boeken doorkijken of het gewenste toonsoort er in staat. Ik kan je ook wel helpen zoeken op internet want daar is veel beschikbaar. Maar als je kan transponeren, is dat het makkelijkste. Daarover later meer.

Oké, wellicht kan de muziekwinkel mij inmiddels helpen, in de vorige eeuw kwamen diverse winkels niet verder dan boekjes voor de sopraan of klassieke stukken. Nu zou ik klassiek beter kunnen waarderen, destijds absoluut niet.

Ik zie heel veel voor de sopraan, die in G staat, maar voor de alt, die staat immers in F, vind Ik niets moderns.

Kamilla wrote: De sopraan staat in C! D.w.z. alle gaatjes dicht geeft een C. De sopraanblokfluit is vanwege prijs en formaat het meest populair. Daarom zal je binnen populaire muziek die voor blokfluit omgezet is, meestal een variant vinden voor op de sopraan. De tenorblokfluit staat ook in C en is een octaaf lager dan de sopraan. Deze heeft dezelfde grepen als de sopraan en klinkt mooi diep.

Ach, natuurlijk staat de sopraan in C. Wat dom van mij om over zo'n enorme fout heen te lezen.

En van G naar F omzetten lukt in sommige gevallen wel, maar ik heb geen zuiver gehoor, dus vind ik dan dat het mooi klinkt, maar zit mijn vrouw met de handen op de oren. Gewoon een stuk wat in G staat, in F spelen geeft hetzelfde resultaat bij aanhoorders.

Kamilla wrote: Als je op sopraan een stukje in G speelt. Vervolgens pak je een alt en speelt hetzelfde liedje met dezelfde grepen, dan speel je het (zonder te beseffen) in C terwijl de toehoorders dezelfde melodie waarnemen.   Je kan een stuk transponeren; naar een ander toonsoort overbrengen. Of omdat het bereik van je instrument niet voldoet of omdat de zangers, die mee zouden willen zingen, er niet bij kunnen. Ik begrijp dat jij het transponeren actief spelend aan het uitzoeken bent. Dat is een geweldig goeie oefening!!! Op deze manier maak je verbinding tussen je geheugen, je gehoor en je motoriek op het instrument. Een beetje te vergelijken met een breipatroon dat in je hoofd zit maar nog naar steeksoorten en maatwerk vertaald moet worden. Als je die manier ontwikkelt, ben je vrij in de keuze van welk toonsoort dan ook. Het is niet aan te raden om dit langdurig binnen gehoorsafstand van je vrouw te doen.   Transponeren kan je ook door het zelf op notenschrift te zetten. Er zijn zelfs computerprogramma's voor als je daar handig mee bent. Met gewoon handmatig transponeren zou ik je best kunnen helpen.

Ik denk niet dat ik bewust bezig ben met transponeren. Het is simpelweg ontstaan. Omdat ik toendertijd zo weinig voor mij interessante stukken  kon vinden, ben ik de liedjes gaan zoeken en spelen die in een c-notatie niet lager dan de F gingen. Meestal waren er wel een noot of wat die net niet lekker in het gehoor lagen en dan probeerde ik de juiste noten te vinden. Later ben ik veel liedjes gewoon uit het hoofd gaan spelen. De beginnoot vinden is het lastigst, het vervolg lukt meestal wel met veel oefenen. Dan komen de oordopjes voor mijn huidige vrouw om de hoek kijken. Zij bespeelt een elektronische piano, en is behept met een veel zuiverder gehoor dan ik.

Ik heb er eerlijk gezegd nooit aan gedacht om een liedje wat aardig lukt op notenschrift te zetten (zelf, of via een computerprogramma). Dat is een heel goed idee. Dank daarvoor. Tot nog toe bleef ik oefenen tot ik een liedje voor mij goed genoeg onder de knie had, en ging dan door naar de volgende. Zo brei, haak en kook ik ook ongeveer. Nooit 2x het zelfde. Het mag er op lijken, maar is het beslist niet. Voor de lopende band ben ik ongeschikt

Kamilla wrote: Misschien heb je hier iets aan.   ................................ Bij een winkel waar ik wel eens bestel vond ik het volgende boek. Maar "barok-stijl" is misschien niet zo modern als jij zou willen. https://www.spierobladmuziek.nl/product/weihnachten-im-barockstil-alto-recorder-142735/" rel="nofollow - https://www.spierobladmuziek.nl/product/weihnachten-im-barockstil-alto-recorder-142735/

Ja ik heb hier heel veel aan. Nogmaals dank.

Op dit moment is klassiek nog niet helemaal mijn ding. Het komt wel steeds meer, maar ik hang nog in de jaren 60 tot 80 van de vorige eeuw, aangevuld met hier en daar een artiest uit deze eeuw. Ik knabbel wat aan jazz en besnuffel countryrock. De hele grote vijver van klassiek moet ik nog ontdekken

Volgens mijn blokfluitdocente is de "altblokfluitreis" van Saskia Coolen en erg leuke en leerzame methode voor altblokfluit. De leermethode bestaat uit 3 delen met CD's. Je maakt kennis met pop, volksmuziek uit verschillende landen, barok en je kan met begeleiding van de CD's spelen. De stukken worden begeleid met diverse instrumenten al naar gelang de stijl van het stuk. Deel 3 heb ik sinds een paar dagen in huis en is enorm toegankelijk en afwisselend. Ook theoretische zaken worden er op een leuke manier toegelicht. 

Door de afwisseling in diverse soorten muziekstijlen ligt het accent niet zo op klassiek/barok alleen, waardoor je zou kunnen beginnen met pootjebaden in de klassieke vijver i.p.v. direct kopje-onder. 

 

https://www.broekmans.com/nl/bladmuziek/altblokfluitreis-vol1-methode-voor-altblokfluit-boek-met-3-cd-s-915364" rel="nofollow - https://www.broekmans.com/nl/bladmuziek/altblokfluitreis-vol1-methode-voor-altblokfluit-boek-met-3-cd-s-915364

https://www.broekmans.com/nl/bladmuziek/altblokfluitreis-vol2-methode-voor-altblokfluit-boek-met-3-cd-s-915365" rel="nofollow - https://www.broekmans.com/nl/bladmuziek/altblokfluitreis-vol2-methode-voor-altblokfluit-boek-met-3-cd-s-915365

raar maar waar. Zolang je maar die rare kerkstukken overslaat.

Barok kan ik leuk vinden zonder dat er aan gesleuteld is.

Het is niet zo dat ik het expliciet niet leuk vind, ik weet er simpelweg te weinig van. Als ik muziek wil horen, dan kies ik vooral de muziek die bij de stemming aansluit. Aangezien ik in de 60er jaren ben opgegroeid, is die muziek, en wat daarop lijkt, de meest voor de hand liggende keuze. Er is ook " moderne" muziek die beslist geen eerste keus is, zoals het levenslied, en dan zelfs in diverse talen. De teksten gaan vaak over allerlei droefenis, en daar pas ik voor als ik mij wil onderdompelen in muziek. Natuurlijk is dit niet zwart-wit, er is heel veel grijs. Chansons, bijvoorbeeld.

Als de messiah barok is, dan ken ik 1 stuk. Dat is begonnen met de young messiah en uit nieuwsgierigheid naar het origineel van een meneer Handel. Het duurt alleen zo lang.

Het slavenkoor is ook goed aan te horen en ook het "werden alle menschen bruder". Fur Elise is heel herkenbaar. De 5e symphonie maar Ekseption wordt vaker gekozen. En dan zijn we weer bij mijn jeugd

Ken je Bohémien Rapsody van QUEEN?

op de wereld waren namen ze die mee naar huis. Bij het opruimen stond er in de garage veel meer vinyl dan ik verwacht had. Al die platen

zijn nu bij mij en ik draai alles - ik stel mij op die manier open voor alle muziek. Er komt veel onbekends maar ook veel bekends langs.

Alhoewel ik ook mijn grenzen heb, op een bepaald moment had ik 10 cm white labels . . . maar house muziek en ik ken mezelf ik kan daar niet goed tegen.

Het zijn proefpersingen of 1e exemplaren die ze uitdeelden om orders binnen te krijgen.

 

Ondanks de datering viel Barok bij mij veel beter dan klassiek, alhoewel er af en toe een klassieke plaat tussen zit die me bevalt.

Ik had als kind een puzzel op hoesformaat van de tovenaarsleerling, die plaat heb ik nu dus ook in het echt