Tot mijn 4^de jaar  steevast met een jurkje rondgelopen, (ook nog in het eerste kleuterklasje). 

Twee van die jurkjes heb ik nog steeds, (en die koester ik).

Op het einde van het eerste leerjaar, was ik 7 jaar. Op de laatste dag van het schooljaar werd er een stukje toneel opgevoerd door de leerlingen van het eerste en tweede leerjaar. Iedereen (30ll) wilde wel de rol van het meisje spelen.

 10 wilden wel een jurk aandoen, maar toen gezegd werd dat de jurk reeds thuis moest aangedaan worden  was ik de enige jongen die het aandurfde om gedurende die 14 dagen in een jurk naar school te komen.  Ik kreeg heel veel respect van alle leerlingen. (boekentas werd gedragen, deuren werden opengehouden).  Het tweede leerjaar was net hetzelfde.

Heb, na lang aandringen toch twee keer in die jurk naar de winkel mogen gaan, (de eerste keer alleen, de tweede keer met mam erbij)

Op mijn 12^de, eens gedurende een week een pull van mijn oudste nicht aangedaan om naar school te gaan.

In elk van de vier lagere scholen waar ik naar school geweest ben, heb ik telkens een schoolkameraadje gehad. In de vierde school, was er een jongen die altijd kleding droeg die tot op de knieën kwam. Toen ik vroeg waarom hij zulke toffe kleding droeg, en waar ze die verkochten zei die: “Mijn moeder maakt al mijn kleding”. Tijdens het spelen  deed die eens een handenstand en zodoende zag ik dan dat zijn piemeltje door een gaatje in zijn broek stak. (was grappig om te zien)

Op mijn 21^ste in den aldi: we (mam en ik) kochten voor mij twee jassen en twee longshirts. Aan de kassa, na het betalen, trok ik er van beide een aan. (Het was buiten gaan regenen). De kassierster zei: “Meneer, dat is dameskleding. Mam zei: ”Bent u morgen ook hier aan deze kassa”? de kassierster zei ja.

Vandaaruit naar de winkel gereden om een lap stof te gaan kopen. (ik koos een rood-witte ruitjesstof). Mam maakte daar dan een echte jurk van voor mij.

’s Anderendaags mam en ik (ik dus in die jurk) naar die winkel. Weer boodschappen gedaan en aan die kassa zei mam, na het betalen van de rekening. EN??? Maar de vrouw zei niks, zij keek enkel maar.

Moest het mogelijk zijn om terug in de tijd te reizen, dan zou ik terug naar die tijd gaan, (en ook de leeftijd van telkens acht jaar willen hebben en mijn 21ste jaar amper 12 jaar zijn)

Van de week dan ging ik mijn brood halen wat ik enkele dagen voordien besteld had. (het brood wat ik eet, wordt niet elke dag gebakken, vandaar). Ik had die nacht voor de verandering eens een jurk aangetrokken, en daar ik die ochtend vrij snel moest zijn…. De jurk die door de stof zo lekker zat, was ik vergeten was dat ik een jurk aanhad, (en geen lang T-shirt). Het voordeel was, toen ik die jurk aanhad moest ik geeneens wachten aan het zebrapad. De auto’s stopte meteen.

Toen ik naar buiten ging kwam er een vrouw binnen en die zei gewoon: ”Dag mevrouw”.  

Bij teruggaan naar huis, stopte er een man op leeftijd, die in een open auto red, en….die deed zijn hoed af en knikte naar mij.   En die liet mij netjes oversteken. En halverwege het zebrapad, knikte ik eventjes naar hem als groet.  Bij de bakker stond er op dat moment geen enkele klant binnen.

Vond ik wel grappig.  

morgen,   ga ik weer brood halen. =eens zien of er een reactie is.