dan zou ik wel het een en het ander veranderen. (op voorwaarde dat ik dan zou weten wat ik vroeger toen gezegd had en ook wat ,de gevolgen daarvan waren.

Die ene dag dat we eens naar Antwerpen gingen en ik in de grand-bazar bij de bakken met pruiken bleef staan, vroeg mam of ik zo’n lange pruik wilde, ik zou er twee mogen kiezen, een lange zonder en een lange met twee vlechten in.

Toen mam vroeg of ik, net als broer, ook

een roze jas,

een hippie jas,

ook oorringen wilde hebben,

Dan zou ik op al deze vragen van mam, volmondig JA  zeggen in plaats van aarzelend een nee.

Ook zou ik dan volgehouden hebben om te vragen om toch een jurkje te dragen.

Die ene keer dat we aan zee waren (we gingen elk jaar de hele maand juli naar zee), ik was toen zes jaar dat tante een jurkje voor mij gekocht had, wat ik de dag voordien in die winkel zag hangen. Ik had het van tante gekregen (Tante was hoogzwanger en is half augustus bevallen van een dochter). Mam was naar de dokter geweest toen tante mij dat jurkje aandeed. Ik blij

Echter, toen mam ’s avonds terug kwam, moest dat jurkje uit. Want jongetjes droegen geen jurkjes.  Ik terug verdrietig. 

Toen mam op het einde van haar leven, dement geworden is, (in het begin) dan heeft mam mij gevraagd of ik haar kon vergeven omdat zij mij nooit een jurkje heeft laten dragen. En ook dat zij voor mij die pruiken niet zelf gekocht had, en ook nooit een roze jas gekocht had. Ik heb toen gezegd dat zij daar niet moest mee inzitten, want ik heb het haar nooit kwalijk genomen. Toen zei mam dat ze blij was dat ik het haar niet kwalijk genomen had

Tijdens het boodschappen doen in de voormiddag, dan draag ik meestal een jurkje wat ikzelf gemaakt heb, met daarover mijn lange zelfgemaakte jas. De jassen die ik al voor mezelf gemaakt heb, die kunnen naar twee kanten sluiten. Ik heb al meer dan eens ondervonden dat, als ik mijn jas naar rechts sluit, en ik wandel naar de winkel, dan moet ik dikwijls wachten aan het zebrapad om over te steken. Als ik daarentegen mijn jas naar links sluit, dan stoppen ze steevast om mij te laten oversteken, dus…ik sluit dan maar mijn jas naar links.

In de winkel (is momenteel 10 kalenderdagen gesloten wegens veranderingswerken) daar heeft zowel die jas alsook de jurk die ik dan draag, een vrij groot voordeel.

Als die verkoopsters die bij de vleestoog staan, zien dat ik een jurk draag, en ik vraag wat ik nodig heb, en op dat moment moeten ze bv een nieuw stuk aansnijden bv leverworst of preskop, dan krijg ik het startstukje er gratis bovenop. Heb ik mijn gewone “jongenskleren” aan, dan wordt dat stukje gewoon meegewogen.

Zulke dingen maken me blij. Er is één verkoopster die, als zij mij ziet, (in jurk) dan komt die al af en zegt dat ik geen nummertje moet nemen.

 Soms dan denk ik weleens zo: misschien dat een goeie, arts/hypnostiseur mij eens onder hypnose kan brengen en zo dan de plezante momenten van mijn leven herbeleven, maar ja, dat zal ook wel een utopie zijn; dus..