Hallo Cornout,

ik heb een kleinkind van 6 en een van net 4 die op de basisschool zit (beide jongens).

Toen mijn kinderen op de basisschool zaten gaf ik groep 1 (nu) handenarbeid"les"; omdat ze nog zo klein waren was dat heel simpel: b.v. pompoenen maken (leuk, met pasen een kuikentje), beginselen van breien en met de hele grote groep een wandkleed maken.

Wat er verder van die kindjes "terecht is gekomen" weet ik niet. Mijn kinderen kunnen volgens mij niet breien, vinden ze ook echt niet leuk.

Naar mijn mening is handenarbeid zoals jij ook bedoelt goed voor de motoriek en de fantasie. Het moet denk ik geen MUST zijn als een kind het niet leuk vindt, want dan doen ze het later nooooooit meer!!

groet,

Joke (Josl)

Ik was 6 en met een gebroken been leerde ik breien van de juffrouw en mijn mams leerde mij het verder , ben ze eeuwig dankbaar want had het niet willen missen.

Ik vind dat ze het op school mogen leren maar dat niets moet.

Als ze willen komt het wel goed maar willen de kids het niet komt het ook nooit goed hoor is mijn ervaring.

ik denk dat punniken ook wel leuk is en (vinger-)haken.

pompoenen maken

Wat ik heel jammer vind is dat kinderen tegenwoordig niet meer leren handwerken en dus ook gewoon geen knoop meer kunnen aanzetten als het nodig is.

Het zou goed zijn als er een basis wordt gelegd ergens, want zulke eenvoudige dingetjes komen later altijd van pas.

Mijn jongens draaien koordjes en vingerhaken en de oudste naait zelfs zijn eigen broeken heb niets te klagen dus.

De jongste heeft geborduurd en gebreid hoor.

Bij mijn jongens op school hebben ze wel eens een borduurmiddag maar dan houd het al snel op, jammer. Ik wil jullie de laatste kunstwerkjes van mijn zoons niet onthouden; de dino heeft mijn oudste (10) ontworpen, genaaid op de naaimachine!, en versierd. De leeuw heeft de jongste (5) gemaakt met hulp van moeder, de manen heeft hij gevilt met de prikpen

Mijn zus (zes jaar jonger dan ik) heeft totaal niets met handwerken en naaien. Vroeger breide ze truien en als ze dan op school zat haalde mijn moeder het stuk weer uit en breide het opnieuw. Want het zal vol gaten of onverwachte meerderingen.

Maar als er iets aan haar kleding gerepareerd moet worden doet haar echtgenoot dat. Die kan dat gelukkig allemaal. En voor truien komt ze bij mij. Ik ben er nu een voor haar aan het breien.

Mijn man kan ook wel naaien, maar is liever in de tuin bezig. Dus thuis ben ik de verstelster en handwerkster. En dan kan ik gezellig in de tuin breien terwijl hij het onkruid wiedt.

Toen ik klein was ging handwerken me helemaal niet goed af en ik vond de lessen op school, die naar mijn herinnering niet zo talrijk waren, niet altijd even leuk... Ik was wat traag en dromerig vrees ik... En ik vond ook dat ze me beknotten in mijn fantasie, want als we een etui moesten haken werd het bij mij vanzelf een soort kussen voor mijn Barbiepoppen en dan kreeg ik slechte punten!

Maar nu, jaren later heb ik mezelf weer leren haken en nu gaat het prima!

Ik vind niet dat het op school verplicht moet zijn, maar ik denk dat het wel heel erg helpt voor de overlevering dat kinderen hun ma en pa creatief bezig zien!

Ik heb overlaatst een meisje van zeven een beetje leren haken... Geen van beide ouders doen aan handwerken, hoewel de moeder het vroeger, voor de kindjes er waren wel deed hoor...

Maar het handwerken is toch weer in opmars hé, er is nog hoop!

Tja, ik moet eerlijk bekennen dat ik op school ook niet uitblonk in de Nuttige Handwerken (zoals het toen nog heette). In de tweede klas van de lagere school (de huidige groep 4) moest ik breien, maar vielen regelmatig steken van de naald. De juffrouw heeft toen ook verzucht dat het met mij nooit wat zou worden......

Vandaar dat het me maar niet lukt om een witte beer te breien. Nu snap ik waarom hij bruin bleef.