jullie hebben mij niet vaak gezien de laatste tijd maar dat komt zo;

Onze jongste kreeg een zware epileptieaanval  net voor kerst waarbij hij ( weer) zijn schouderblad brak en zijn arm uit de kom was.

anderhalf jaar terug ging hij opzichzelf en toen gebeurde dit ook al.

1 ste kerstdag werd ik ziek , 2 de kerstdag Piet en zo tobte we door de feestdagen heen , bezorgd om eoze zoon en zelf de griep.

Oud en nieuw gingen wij dus ook ziek in en bijna opgeknapt belt hij zaterdag 3 januari dat hij weer een aanval had gehad , Piet hiervandaan naar hem toe en weer het ziekenhuis in met een arm die van zijn schouder tot onderarm pimpelpaars was van zijn schouderblad zetten, in en in triest.

Nu hebben ze een roesje gegeven want weer was hij uit de kom en weer iets gebroken.

Wat is dit toch een verschrikkelijke rotziekte ik zal hier nooit aan wennnen en hij helemaal niet denk ik maar zo.

Hij moest 6 weken thuis blijven , komen er nu 2 bij dus en hij krijg maar 70 procent van zijn loon, wij hebben al boodschappen gedaan en ik heb snert gekookt en in de vriezer gedaan en gedaan wat we konden.

Ik heb ooit voor de epilepsievereniging gelopen en 700 en 900 gulden opgehaald maar ze weten niets van die bovenkamer en ik zou willen dat ik de moed had om voor onze zoon een collecte te houden want wij zien hem er aan onder door gaan op deze manier.

Hij zegt al ik moet eerder gaan werken want zo kom ik er niet .

Sorry ik moest dit eventjes kwijt en hoop niet dat jullie het erg vinden.

Ik wens jullie toch allemaal het beste voor 2009.

groetjes Corrie

Lieve Corrie.

Wat verschrikkelijk nieuws zeg!!! Ik weet van  nabij hoe erg het is, dus kan mij volledig indenken hoe jij en Piet zich voelen. En dan steeds wat breken en de arm uit de kom , bah, bah, bah en nog eens bah. Ik wens jullie natuurlijk ook beterschap maar vooral voor je zoon, heel veel sterkte en ik hoop dat ze gauw een passende medicijn voor hem hebben gevonden.

Groetjes Catharina

Natuurlijk vinden wij het niet erg als jij je verhaal kwijt moet,het is nogal niet wat.Griep is lastig maar gaat weer over,maar jullie zoon,blijft deze ziekte houden,heel naar.

Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd,en hopelijk toch een goed 2009.

Nou zeg wat zijn jullie ellendig het oude jaar uitgegaan en het nieuwe in.

Hopelijk zal het snel allemaal wat beter gaan het komende jaar.

........ja voordat ze er een medicijn voor hebben gevonden..............

ik wens jullie in ieder geval veel sterkte

en hopelijk dat het in 2009 wat beter gaat

hier sluit ik mij helemaal bij aan

__________________
groetjes Thea

Daar sluit ik mij ook volledig bij aan

ach corrie, wat een ellende allemaal! ja, ik kan me best voorstellen dat je af en toe flink triest en boos bent omdat je in feite dubbel gestraft bent... Je hebtdan een zoon met een ernstige ziekte, en dan gaan ze nog beknibbelen, grrrrrr! het is zo oneerlijk... Is hier in Belgenland al even erg, schandalig gewoon! En alle kleinigheden (!!!!!) waar je recht op hebt, moet je dan nog zelf achteraan ook, alsof je nog niet genoeg zorgen hebt! Is dat in NL ook zo???

Als er dan weer geld komt voor één of ander sjiek gebouw te renoveren, dan denk ik: "Moet dat echt??? Kan het niet beter aan wie het nodig heeft besteedt worden???" Wie het echt nodig heeft, blijft nogal erg vaak in de ou staan!

Maar ja, gelukkig heeft je zoon zo'n fijne ouders waar hij zo goed op kan rekeken! (al zou dat niet nodig mogen zijn, toch?)

Dikke kus voor jullie en ik hoop dat het nieuwe jaar toch ook mooie momenten brengt!

Magtelt wrote: Ik vind het verschrikkelijk voor jullie, dat je je zulke zorgen over je zoon moet maken. De laatste jaren krijgen juist de mensen die door onze maatschappij beschermd zouden moeten worden, de zwaarste last te dragen en de hardste klappen te verduren. Er zou toch best een regeling getroffen kunnen worden voor mensen met chronische ziektes en aandoeningen in verband met ziekengeld. Laat de regering blij zijn dat je zoon, en anderen, werken. Moeten ze dan bij elke ziekteverzuim gestraft worden met 70 % van hun loon? En moeten ze dan uit angst niet rond te kunnen komen eerder aan het werk dan nodig is? We zijn niet meer "de verzorginsstaat", we zijn net zo hard als de USA geworden.

Het is totaal iets anders, mijn reactie, maar ik ben het helemaal met je eens!!!!! En het gekke is dat USA het terug wil draaien en hier beginnen/zijn ze begonnen  met die rotzooi.

Thema voor een ander topic

Groetjes Catharina

Klopt helemaal .

Het zit me echt behoorlijk dwars allemaal .

Vind jullie steun wel toppie moet ik zeggen.

Ik heb ook zoiets van ik sta voor iedereen altijd klaar , geef al jaren les aan minder bedeelden , haken en breien of wat ze ook maar willen, ben vrijwilligster bij Home Start en onze jongste staat ook voor iedereen klaar .

Ik hou niet van goede voornemens maar heb tegen Piet al gezegd dit word mijn jaar en ik ga echt meer nee zeggen.

Ga echt meer aan mijn gezin en mezelf denken.

Mensen denken die Corrie is goed gek die zegt wel ja en dat is na 40 jaar samen met Piet eindelijk helemaal over en uit.

Ik ben er voledig voor mijn gezin en anderen wachten maar tot ik tijd en zin heb.

Mensen hardstikke bedankt voor de lieve woorden

Je hebt groot gelijk Corrie, je mag gerust eens nee gaan zeggen als ze weer eens een beroep op je komen doen........en waar de regering mee bezig is weet ik ook niet meer......daar hebben wij niet genoeg voor gestudeerd denk ik .

En het is zo Chrisje, ieder kleinigheidje waar je recht op hebt, moet je hier ook voor vechten .....en alles keurig op tijd in drievoud ingevuld opsturen ....anders vergeet het maar !!!!!!

Maar we laten ons niet klein krijgen hé Corrie, veel sterkte met het opvangen van je zoon ( ik moet er niet aan denken dat ik nu ziek zou worden terwijl mijn dochter me nog zo hard nodig heeft) .

Ik denk aan je  , TONY

elsje wrote: hoi meid heel veel sterkte en hopen dat het medicijn er komt. bah wat naar zo iets. ik denk aan je hopenlijk geeft het steun. lieve groet els

HIER WIL IK MIJ BIJ AANSLUITEN

ook ik kan niet veel meer zeggen,dan heel veel sterkte.

groetjes puck

Ja, Corrie, er is hier al zoveel gezegd...

Echt schandalig, altijd klaarstaan voor iedereen, en als je zelf iets nodig hebt het deksel op de neus krijgen...

Jullie zoon boft wel met zo'n lieve ouders...

Héél véél sterkte voor jullie allemaal, en als je het nodig hebt vertel je verhaal hier maar, alle hobbydozen staan klaar om éénieder die het moeilijk heeft een steuntje in de rug te geven!!!

Héél véél liefs.

Lieve Corrie, wat verdrietig te lezen dat je zoon weer aanvallen heeft gehad. Je hebt het mij verteld en het ging toen redelijk goed.

Balen dat het nu 2x minder goed is gegaan en dat hij er nu voor thuis moet zitten om te herstellen en nog gekort wordt met zijn loon. En dan hebben ze in het ziekenhuis ook nog zijn spier meegenomen tijdens het zetten.

Hopelijk helpen de medicijnen en kan hij gauw afbouwen tot zijn gewone medicijnen.

Ik loop al 3 of 4 jaar collecte  voor het Epilepsie fonds, maar dit jaar ga ik keihard lopen voor jouw zoon.  (jammer dat ik het geld niet voor je zoon kan gebruiken, maar moet afgeven)

Als er iets is wat ik kan doen, laat het dan weten.

een spier meegenomen???? maar dat is toch wel dubbel pech, nu dat weer!!!!

bah! veel succes, hoor! ik hoop dat de pijn een beetje mee valt...

Zo Corry wat een nare kerst en oud en nieuw hebben jullie gehad om over de zorg voor jullie zoon maar niet te spreken. Wat ellendig allemaal.

Loopt hij niet bij een neurollog met zijn epilepsie? Er zijn toch wel erg goede medicijnen voor te krijgen alleen de goede dosis vinden is soms wat moelijk en kost wat tijd. Maar ondertussen steeds onder controle van een neuroloog moet dat toch kunnen. Als je zoon 70% van zijn loon krijgt en daarmee onder het minimum komt kan ie aanvulling krijgen van de sociale dienst. Dat moet ie beslist aanvragen hoor.

En wat zijn schouder betreft, dat lijkt me vreselijk, heel veel sterke voor jullie allemaal.

Hij heeft het vanaf 16 jaar en heeft medicijnen met allerlei nare bijwerkingen.

Zijn ogen waren zodanig achteruit gegaan dat de neuroloog besloot iets nieuws te geven maar de dosis was veel te klein dus s,avonds een pil erbij en toch kreeg hij weer een toeval dus heeft hij er zelf s,nmorgens ook 1 bij genomen na de laatste aanval.

De neuroloog vond het best ( grietje van 25 jaar ) sorry hoor maar ik word er niet goed van.

Ze weten niets van die bovenkamer.

Nu krijgt hij er andere bij maar kan pas in februari langs komen.

een broer en zus van mij hebben het ook maar ik heb het nooit zo erg gezien als bij onze zoon, er bleek jaren terug een operatie te zijn en die wilde hij wel ondergaan maar dan kan niet want het zit door zijn hele hoofd.

Ik zal er nooit maar dan ook nooit aan wennen wat een rotziekte is dit , zeker voor hem.

aan zo iets went nooit maar wat went wel als het slecht is niets;veel sterkte voor de dagen die komen

Ik snap jouw en zijn frustratie wel. Ik ben ook ziek en heb net 6 maanden thuisgeweest. Ik trok maar 60 procent van mijn loon en ik werk normaal halftijds dus ik weet hoe moeilijk het is om rond te komen.

Kom bij de club in Belgie is dat ook zo .Ik ben al 2 jaar thuis nr.3 gaat in en val al terug op voorlopige invaliditeit ,en kreeg geen nieuwjaar meer en mijn verlofgeld val ook weg ,een geluk dat mijn man nog werkt

Maar in jan. komen er dan weer veel rekeningen bij elkaar en dat is dan weer eventjes puzzelen

Ja ja gisteren werd Lars gebeld door de orthopeed ( hij zou eerst in maart door de scan) hij moet deze week al worden geopereerd aan zijn schouder want er zit een stukje bot los dat niet wilt aan groeien.

We horen nog wanneer hij er tussen geschoven word want hij moet snel worden geholpen volgens de orthopeed.

6 weken niets doen volgen dan dus de afspraak is dat wij 3 keer in de week naar hem toe gaan en meer als dat nodig moet zijn want een bed hier in huis ziet hij niet zitten en dat snappen wij best.

Jullie zullen mij niet veel zien ( nu al niet want ik handwerk wel maar heb niet zo veel tijd als anders)

Voor Lars is het helemaal waardeloos.

Och Corrie, wat een toestanden allemaal. Er zou beter wat meer rekening gehouden worden met mensen die niet kunnen werken. Men vraagt er toch niet om om niet meer te kunnen werken, extra kosten te hebben en afhankelijk te zijn van iemand anders !!!!!

Veel sterkte in elk geval voor jullie en jullie zoon !!!

Ik vind het ook niet normaal, voor hij wist van de operatie belde hij de zaak dat hij tussendoor 3 weken kon komen werken.

 ER WERD GEWOON DOOR DE TEAMLEIDSTER GEZEGD DAN HEBBEN WIJ NIETS AAN JE.

maandag gaat hij naar de directie

Ik weet niet wat ik hierop moet antwoorden. Het is gewoon een rotwereld nu met dat soort dingen.

Heel veel sterkte morgen!!!!

Groetjes Catharina

Echt verschrikkelijk die verhalen. Er zijn zoveel mensen die wel kunnen werken maar er geen zin in hebben en die krijgen wel betaald terwijl iemand die wel wil werken maar niet kan in de steek gelaten wordt. Vreselijk gewoon.

Hopelijk komt alles in orde met Lars zijn schouder.

Groetjes Daisy

Hi Corrie

Helemaal gelijk heb je, denk eerst aan je gezin en jezelf dat gaat echt voor, je gezin is belangrijk. Vreselijk wat je zoon heeft ik dacht altijd dat het goed was te onderdrukken met medicijnen, maar helaas is dat niet zo.

Ik hoop toch zo dat het beter word met hem en dat ze misschien andere medicijnen kunnen vinden, die het beter onderdrukken.

Sorry dat ik niet eerder heb gereageerd, maar ik had hier een hoop ellende met de verhuizing en Internet, ik heb iedereen hier erg gemist, maar hoop nu weer eens wat vaker te kunnen kijken, ik zeg hoop want ik heb Dial-Up en dat werkt niet echt goed, maar goed beter iets dan niets.

Heel veel sterkte gewenst,

Liefs Lidia

Geeft niets je kan ook niet overal op reageren.

Ik heb het vrijwilligerswerk op een heel laag pitje gezet en besloten dat ons gezin INDERDAADHET ALLERBELANGRIJKSTE IS.

DANK JULLIE WEL VOOR DIE LIEVE REACTIES.

 ik zal mijn email kijken zoveel ik kan maar zal er verder ook echt niet veel zijn.

vrijdag word Lars geholpen als het goed is en hij ziet er vreselijk tegen op.

ik ook.

Lars is geholpen vrijdag en net thuis gekomen.

Piet en ik hebben heel wat achter de rug en ik neem zo lekker een dochee, naar dansles ppppppfffffffffffffffff het moet ik doe het normaal graag maar ben eigenlijk te moe.

Boodschappen gedaan voor Lars en we kijken wel hoe het verder mag gaan.

Hi Corrie

Fijn dat Lars is geholpen en weer thuis is, wens hem van ons maar veel sterkte.

En blijf wel doen wat je normaal doet want ondanks dat je moe bent geeft het je toch ontspanning, en dat hebben jullie zeker nodig op dit moment.

Heel veel liefs en sterkte van ons, we denken aan jullie.

Groetjes Lidia

Hoi Corrie

Ik ben blij voor jullie dat Lars geholpen is nog veel sterkte voor de komende dagen ,en doe jij het ook maar rustig aan en neem op tijd maar genoeg ontspanning

zal wel moeten heb vorige week doorgelopen , werken werken en nog eens werken met pijn in mijn keel.

heb weer de griep

komt goed OOIT.

Ik ziek nu uit met eventjes de P.C, email bekijken en weer naar beneden heb nergens zin in zo gaat dat met griep.

Vanmorgen liet Piet mij een foto zien van de wond aan Lars zijn schouder, zag er mooi uit maar wel erg groot maar goed hij red zich aardig en ik hoop vrijdag weer wat beter te zijn en naar hem toe te gaan en kan het niet dan mag Piet alleen gaan.

Fijn dat je weer wat opknapt Corrie, ik denk veel aan je, ook al ontbreekt me vaak de tijd om te reageren.Met mijn dochter hier komt er steeds wat tussen.

Volgende week zal ze naar huis gaan en krijg ik weer wat meer tijd ...... ik ben er nog niet uit of ik daar blij mee ben, je blijft je toch zorgen maken om je kinderen hé.

Ik hoop dat er bij je zoon ook goede vooruitgang is naar zijn operatie. En Piet daar maar tussendoor laveren , knap hoor.

Hoi Tony

Hoe gaat het al bij jullie ,hoe is het al met je dochter

gisterenavond weer een toeval gehad ,echt klote sorry

heel zijn gezicht kapot , neus en lip en blauwe gekneusde teen het zit hem echt niet mee en die neuroloog moet over de tafel worden getrokken wijd er verder even niet over uit wij zijn kapot hier ppppppppppfffffffffffffffffffffffffff

Spijtig dat dit weer gebeurd is .Laat je maar eens goed gaan en blaas maar veel stoom af tegen ons wij kunnen er wel tegen.

Veel sterkte

Kon het van de week even niet opschrijven maar dinsdag om half 9 belde Lars en om even 9 uur waren Piet en ik bij hem.

Hij zei al niet schrikken want er lag nog al wat bloed, over zijn schouder zat hij niet in wist niet eens dat hij geopereerd was want dat heb je met deze rotziekte.

Later wist hij het weer en het zag er goed uit gelukkig.

Ik ben gaan ruimen en Piet met hem naar het ziekenhuis, zijn gezicht ziet er niet uit heel dikke kapotte lip, dikke neus en een paarse teen , gekneusd.

de andere dag heeft hij met zijn oude neuroloog gesproken en een middel waar hij wel weer heel suf en duizelig van kan worden gekregen voor de nacht, weet straks pas wat voor uitwerking dat heeft.

Dinsdag met Piet naar de kliniek in Oosterhout.

Halo Corrie,

wat een triest verhaal, er komt  geen einde aan, ik wens je veel sterkte

groetjes rita

Hoi Corrie

 Veel sterkte en een dikke dikke knuffel

nee klopt en jae gaat er langsaam aan kapot kun je nagaan wat het met hem doet.

Hij heeft gewoon een middeltje gekregen om kalm te blijven dus heel de dag moe nu

Wat naar weer! Hopelijk gaat de schouder nu snel genezen en komen er geen zware aanvallen meer maar daar kan je helaas niet van op aan met deze ziekte. Probeer toch af en toe tijd voor jullie zelf te maken en eerst goed zorgen dat je weer helemaal beter bent.

Daisy