Huisbands hobby

Mijn man zit hele dagen op de computer World of Tanks te spelen, en maar schieten. Dus nadat ik hem meegesleept had op tripjes voor mijn genoegen: kinderkleedjesmarkt, zandsculpturen en papierbiënnale, zijn we naar het artilleriemuseum in 't Harde geweest. Best moeilijk te vinden, je moet bij het schietterein zijn, dat op een bord met allerlei militaire bestemmingen staat en helemaal onderaan: musea. Je meldt je bij een echte militair en krijgt een bezoekerspasje omgehangen. We hebben een klein museum van de Gele Rijders bekeken en daarna hebben we een parcours afgelegd op het terrein door drie paviljoens heen, 1,2 en 4, paviljoen 3 was gesloten vanwege verbouwing. Best boeiend allemaal, van de Romeinen, via Middeleeuwen, 80 jarige oorlog, Napoleon, de oorlog met België rond 1830, naar de Twee wereldoorlogen, de koude oorlog, de vredesmissies naar het heden.

Toen hij net voorgoed thuis was, stond de computer ook in zijn hobbykamer. Ik zag hem nog minder dan toen hij werkte. In die tijd had hij een spel op een schijfje, dat hij op internet kon spelen. Ik heb uiteindelijk gezegd, dat hij in een hoekje van de huiskamer mocht computeren en ik wees hem zelf op World of Tanks. Hij ging ook tanks verzamelen en de hoek van de kamer heet nu de Warzone, het is een beetje te gek. Maar ik heb mijn atelierhoekje met soms wel drie projecttassen, garens en benodigdheden. Ik kijk altijd of er in een plaats met oorlogsmuseum of motorzaak een handwerkwinkel is. Dát had ik dit keer vergeten. Maar het was ook zo'n plaatsje van We rijden er in en hoeps er weer uit.

Hij zat al jong in de automatisering. Ik heb zelf een laptop en ik heb cursussen bij de bieb gevolgd. Want les van een familielid? Praat me er niet van! Soms is het makkelijker om een mail te sturen dan om hem aan te spreken, vooral als hij zijn gehoorapparaat niet in heeft.

Ik ben benieuwd of onze hobbydozen iets over hun mans hobby willen vertellen en in hoeverre ze met hem mee gaan daarin. Laten we het wel netjes houden, dames.

De hobby van mijn man is tuinieren en nog eens tuinieren .
Hij heeft dan ook samen met zijn vader en personeel een hoveniersbedrijf gehad .

Het moet alleen allemaal zo perfect alsof een perfecte tuin nog klanten oplevert . Wel levert het nog steeds fotograferende passanten op .
Ik weet nog dat ik nadat mijn man de 2e zware operatie in een jaar had gehad, en niet veel meer kon doen dan op de tuinbank zitten ,commentaar had op mijn manier van grasmaaien .
Ik hoop dan ook dat hij het nog lang op zijn manier kan doen en het anders met niet al te veel moeite wat los kan laten
Verder is hij vrijwilliger bij de hockeyclub waar hij met nog anderen de velden en het clubhuis bijhoudt en het gezellig heeft.
Als er echt niets te tuinieren valt dan rommelt hij van alles in de schuur waar ik niks van snap . Ook lezen doet hij graag ,vaak ook oorlogsboeken
Van een PC weet hij niets ,hij noemt het mijn orgeltje . Langzamerhand gaat hij het toch handig vinden als ik iets voor hem op kan zoeken zoals laatst nieuwe veren voor de garagedeur die hij er dan weer zelf inzet .
Omgaan met de computer heb ik ook geleerd door het volgen van cursussen bij de Bieb .Kinderen willen het best voordoen ,maar sinds mijn kleinzoon van 7 laatst zuchtte "Oma weet je het nu nog niet mamma heeft het net uitgelegd " doe ik dat ook maar niet meer .
In het najaar komen er wel weer cursussen in de Bieb die mijn niveau hebben Heb laatst nog een "diploma" gehaald

Mijn huisband is een 2-wieler, hij laat dan ook altijd zijn handen zien en roept dan "kijk kantoorhandjes", want als de brommer