Hoeveelheid garen berekenen

Vraagje;

Ik denk dat ik net zoals de moeder van Machtelt iets geheimzinnigs met mijn wijsvinger doe .Mijn moeder deed het ook zo ,je hebt dan steeds dezelfde spanning op de draad .Ik brei met korte puntjes . Als ik breiwerk van mijn dochter overneem ,om een fout te herstellen ,moet ik steeds die punten korter maken .

Ik brei ook niet met pennen onder mijn arm en ik maak ook geen hele draai met mijn arm bij het omslaan van de draad ,wat ik sommigen wel eens zie doen .
Maar zolang er regelmatig breiwerk van de pen komt vind ik het prima ,ik heb nog nooit een blessure van het breien of haken gehad .

Die nieuwe manier van breien ,die ik vroeger ,duits breien noemde schijnt het minst belastend te zijn ,maar die vraagt wel wat doorzettings vermogen.
Ik weet ook niet hoe ik het je op schrift moet uitleggen hoe geheimzinnig ik met mijn wijsvinger doe ,maar het begint met mijn pink de draad op te pakken en dan valt de draad vanzelf over je wijsvinger en dan wordt het insteken ,omslaan ,doorhalen en af laten glippen en de draad blijft steeds over de wijsvinger .
Duidelijker kan ik het niet schrijven .

Mijn moeder deed iets geheimzinnigs met een vingertje, dat aldoor omhoog ging voor de draad, bij elke steek. Maar als kind lette ik nooit op hoe en wat ze deed bij het breien.

Er is vast tegen je gezegd, dat je beter niet kunt breien met die blessure. Toen ik last van mijn polsen had en geen carpaal tunnelsyndroom bleek te hebben, zei de neuroloog, dat ik maar moest stoppen met haken en breien. Ik ben gestopt met naar de neuroloog te gaan. En dat hielp zo goed, dat ik 10 jaar later nog steeds handwerk.

Er is geen slechte of goede manier, ieder doet wat werkt voor haarzelf. Ik heb een verte- en een leesoog, dus ik houd mijn werk dichtbij mijn gezicht. Ik heb ook vaak kritiek gehad op de manier waarop ik pennen en draad vasthoud. Maar wat ik maak lijkt toch op een haakwerk of breiwerk, dus ze moeten niet zeuren, maar naar hun eigen hobby kijken. Sommigen zweren bij het in de schoot houden van zwaar breiwerk, met een rondbreinaald. Maar als je sterke armspieren kweekt, is het niet naar om een zware lap voor je gezicht te houden. Het is wel een feit, dat gewoontes makkelijker te zijn aan te leren dan af te leren. Daarom heten ze gewoontes. Je kunt er voor kiezen om orthodoxe breimanieren te leren.

Ik geniet van mijn serie Hemaboeken, 10 jaar mode op het gebied van kapsels, make-up en poses. Soms met bekende figuren, zoals André van Duijn, Patricia Paay en zus, en sporters uit die tijd, die nu oud of uit de tijd zijn. En ik heb heel oude boeken met lingerie en zwemgoed. Alle leeftijdsgenoten hebben wel genoten van pa, die in zee zó uit zijn zwembroek zwom.

Daar zijn breiboeken voor, bladeren en plannen maken. En als anderen om patronen vragen, blader je weer en ontdek je soms nieuwe of vergeten patronen.

Mijn nieuwe boek is voor iemand die graag creatief bezig is (ik) echt een geweldig ding om in te bladeren.
Ik weet niet of het een bekend verschijnsel is: in een breiboek bladeren en dat je alles wil maken...

Als je ziet dwat je al gedaan hebt en het ritme te pakken hebt, is het appeltje eitje.

Alleen maar tellen? Ik ging zo vaak in de fout met tellen bij borduren, dat ik het echt nooit meer ga doen. Ik kan trouwens alleen maar tot tien tellen. Daar boven gaat het vaak mis. Bij het opzetten van steken of het haken van lossen heb ik een papiertje om elke 10 steken te noteren.