trieste update mamahond en puppies

wat fijn dat het zo goed gaat en wat een dotje ik ben net zoals al die anderen helemaal weg van de puppie hij/zij lijkt op de hond waar mijn hond heel veel mee speelt daar was ik ook al direct gek op toen ik haar voor het eerst zag. het is dat ik al een hond heb maar als ik er geen had dan wist ik het wel.

Ahhhhhhh wat een poepieeeeee

O wat naar. Natuurlijk hebben ze de puppies nog, maar wat een trieste Kerst zal dat zijn. Heel veel sterkte.

Wat verdrietig!!!

tis heel verdrietig inderdaad, maar ik ben toch opgelucht, ze hebben alles geprobeerd, af en toe hoorde ik haar door de telfoon piepen, zo zielig, op het laatst ging ze grauwen tegen de puppies, ze kon echt niet meer. M'n zoon heeft het er heel moeilijk mee, mam, heb ik er wel goed aan gedaan, mam de dierenarts wilde wachten tot na de Kerst, maar ze at niet meer van de pijn, als ze bewoog ging het gepiep/gekreun door merg en been, hij vond het niet eerlijk te wachten tot na de kerst en heeft het vanmorgen laten doen.

Wat in en in triest. Wij hebben ooit een hondje in moeten laten slapen. Je blijft jezelf de vraag stellen of je het voor de hond deed of uit eigen gemakzucht. Gelukkig stond er net in die week een stukje in de krant van een professor aan de dierkliniek in Utrecht.

Ik vind het ook zo triest voor je zoon, maar hij heeft er echt goed aan gedaan. Het is vreselijk wanneer je je hond ziet en hoort lijden. Mama hond had het zelf al opgegeven door niet meer te willen eten... ze heeft het zelf al aangegeven. Ik hoop ze nog wel een pupje aan hebben gehouden uit dit nest (heb ik nog niet gelezen omdat ik niet alles heb gelezen) ik wil jullie wel sterkte wensen want het is een enorm verlies.

ja ze hebben inderdaad een pup gehouden.

wij hebben altijd getracht onze kinderen verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen.
Dit begon al toen ze 3 a 4 jaar waren, ma we willen een huisdier (we hadden al een hond), dus er kwamen 2 hamsters. Met de waarschuwing voer je ze niet en houdt je ze niet schoon, zet ik ze buiten en wordt het voer voor de katten, de kooien stonden op hun kamer, dus bij het naar bed brengen een automatische blik ( voer en water okee), ze waren tenslotte nog jong, maar inderdaad na een paar weken, nummer 1, er zat niet voldoende voer en water in het hok, dus kooi opgepakt en naar buiten gedragen (brullen natuurlijk en wij uitleggen waarom, als jij het dier geen voer/water geeft is het diertje morgen dood (hij kan niet naar de kast lopen en eten halen of naar de kraan en drinken pakken), dan kan het beter sneller gaan, misschien hard maar wel effectief. Tis nooit meer voor gekomen.
Kan het alleen niet aanraden voor mensen met kinderen, hamstertjes worden maar 2 a 3 jaar, dus komt er ook een tijd van afscheid (te snel)nemen. Er zijn bij ons heel wat huisdieren geweest, hamsters, cavia's, konijnen, parkiet, duiven en ga zo maar door. Ze hebben er altijd goed voor gezorgd en de consequenties genomen als het niet zo goed ging.

Nu ook bij de hond, de puppies waren geen probleem, hij had ook flesvoeding kunnen geven, maar in het begin ging het redelijk met de hond, ze liep zelf de trap af naar beneden en deed haar behoefte buiten.
Maar helaas werd de zwelling in haar rug steeds erger en dat ging de boel afknellen. Iedere keer foto's maken maar het kon niet geopereerd worden.
Moet zeggen ze hebben het in mijn ogen iets te lang volgehouden, maar wij kunnen die beslissing niet nemen voor hen, dat moeten ze zelf doen, hij is nu zelf huisvader met kinders. Je wilt je kinderen dolgraag helpen en beschermen maar soms gaat dat niet altijd.

Wat triest heel veel sterkte voor je zoon en zijn gezin en voor jullie ook

Wat een drama zeg, maar ze hebben wel de juiste beslissing genomen. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk dat is. Wat zullen ze mamahond missen, maar met de wetenschap dat het voor haar het beste was is het iets makkelijker te aanvaarden. Stekte ermee