zoon in ziekenhuis

mijn zoon 23jaar heeft een zware rug operatie gehad in amsterdam ze hebben een hernia weggehaald de 3e al en zijn rug vast gezet met schroeven en plaatjes enz, kennen jullie dat gevoel van helemaal leeg zijn van alle stres en angst ik wil huilen maar kan het niet, ik woon zelf in de betuwe en rijd iedere dag naar amsterdam tjonge wat is het druk daar zeg dat ben ik helemaal niet gewent hij wordt volgende week 24 en dan denk ik tjonge hoe moet het toch in de toekomst met zo'n rug hij wil heel graag gaan samen wonen maar hij is ontslagen vanwege zijn rug dat heb je met jaarcontracten.

jeetje Elma

Heb je rechtsbijstand Elma? Die gelijk morgen bellen! Ze lusten daar het UWV inmiddels rauw :) 

het is niet het uwv die ons dwars zit die helpen ons juist het is acture die ons dwars zit ron werkte voor het uitzendburo toen ie zijn baan kwijt geraakt was maar dat ging door zijn rug niet meer en toen is ie in de ziektewet gekomen en uitzendburo's hebben acture als je google op acture vindt je allemaal klachten soms lijkt het gewoon dat ze pesten zo van nee hoor we gaan eerst alles heel rustig bekijken en dan hoort u nog van ons maar ze bellen nooit terug en je ben zo machteloos want zij hebben de touwtjes in handen het uwv heeft hun ook een verklaring gestuurd door een verzekerings arts dat ron echt niet kan werken zij staan juist achter ons het is echt dweilen met de kraan open het is echt hufter gedrag want de rekeningen moet hij gewoon betalen zoals ziekenfonds

dank jullie wel ik ben zo blij met jullie het is zo fijn om het even kwijt te kunnen ik ben er echt zo verdrietig van maar dat komt natuurlijk ook omdat ik zo nerveus voor die operatie was want boren in je ruggewervel klinkt ook zo eng 1x verkeerd boren en je kan niet meer lopen ik ben zo blij dat het achter de rug is nu gaat ie op nieuw leren lopen enz en waar ik ook heel blij mee ben is dat ie gelukkig weer warme voeten heeft dat was al een goed teken zei de arts ik heb allerlei sokken voor hem gekocht van goedkoop tot heel duur maar nooit kreeg ie zijn voeten warm maar nu is dat gelukkig terug dus het eerste lichtpuntje is er en het maak niet uit of je kind 2 is of 23 is als ze wat hebben doet dat zoveel zeer en ik hou zoveel van mijn kinderen als ze nu zouden bellen u kind heeft een hart nodig maar we kunnen het niet vinden dan geef ik per direct mijn hart zo diep gaat de liefde voor je kind het is zo'n dierbaar bezit, eindelijk kan ik huilen dank jullie wel jullie zijn schatten het lucht zo op

Elma heel veel sterkte gewenst voor je zoon  helaas weet ik maar al te goed hoe het is om te leven met pijn in je rug terwijlt ze denken dat het tussen je oren zit. Maar als uiteindelijk blijkt dat je totaal geen tussenwervels meer wordt het een totaal ander verhaal maar dan is het te laat. 'k hoop dat je zoon snel hersteld en verder kan met zijn leven. Voor jou ook veel sterkte...tis toch je kind en dan maakt het niet uit welke leeftijd ze hebben.

Een wel heel vervelende situatie Elma Hopelijk hersteld je zoon zich spoedig en kan voor hem ook de rest ten goede keren sterkte voor jullie beiden.

Heel veel sterkte Elma!

een zeurderrrrrrrrrrr ben je gek, je bent eens een moeder je hele leven een moeder.

hallo Elma , allereerst wil ik je zoon het allerbeste toewensen . Jou verhaal kan evengoed het mijne geweest zijn .Mijn zoon was 21 j toen hij op zijn werk een ongeval kreeg (waren met 2 een verwarmingketel op een trap aan het dragen en de onderste liet dit ineens los en mijn zoon ging helemaal mee naar beneden ) rug volledig geblokkeerd . Is na 6 maanden afgedankt (was toen nog steeds op assurantie) Nu , 4jaar later , 2 operaties verder , veel revalidaties , kinesisten , medicatie (neemt elke dag morfine in de vorm van plakkers die hij om de 3 dagen moet vervangen ) zijn we nog altijd even ver . En dan zit je daar als moeder e , heb me ook dikwijls afgevraagt hoe het verder moet met hem , heb ook veel geweent maar het lost de problemen niet op lieve Elma (het lucht wel ons hartje ) Mijn zoon zal nooit meer het werk kunnen doen wat hij het liefste deed (in de bouw) Ik weet zelfs niet of hij ooit nog in staat is om te kunnen werken . Maar weet je .... hij leeft , hij is er nog en hij is op zijn manier gelukkig en dan denk ik ..... het had nog slechter kunnen aflopen . Een moeder zou haar leven geven voor haar kinderen , ik ben gewoon gelukkig met wat ik op deze moment heb . Ik kan niet in de toekomst kijken wat deze nog brengen zal (maar goed ook denk ik soms) maar ach we slaan er ons wel doorheen en geen enkele ouder wil dat haar kind (oud of jong) pijn heeft . Ik kan de pijn niet overnemen van hem anders deed ik dat wel . Zo is nu eenmaal een moeder e hahhahaha En dan is er natuurlijk nog zoiets dat iedereen maar zegt dat hij er zo goed uitziet ( tuurlijk het is niet zijn gezicht dat stuk is , het is zijn rug) Daar  wordt ik dan zo boos over pfffffffffffff