ik gooi het er gewoon uit , het moet !

het word me even teveel , sommige van jullie weten van m'n hypnosetherapie af en de reden waarom maar nu door vele omstandigheden heb ik al een paar sessie's moeten afbellen en ben zo bang dat ik daardoor terug zal hervallen , ik heb zelf ook 1 sessie afgebeld omdat ik gewoon geen zin had erin ... m'n ventje heeft nadat hij uit de zanggroep is gegooid eindelijk de stap gezet om de operatie van zijn rug te laten doorgaan , sinds maandag is hij binnen en ik rijd dus al alle dagen over en weer om manlief te gaan bezoeken , ondertussen probeer ik op d emomenten dat ik thuis ben het huishouden te doen maar ook eerst veel met de honden bezig ben zodat ze moe genoeg zijn om ze even alleen te laten , nu vandaag moest ik ook naar mijn ventje zijne dokter omdat ik terug vanaf nul alle testen wil ondergaan wat betreft m'n bekkeninstabiliteit en arthrose zodat dat daar een oplossing voor gevonden kan worden . en wist ze me al goed bang te krijgen ...ze zag direct dat mijn rug scheef staat , mijn nek staat ook scheef maar dat wist ik al en ze wist me ook al te vertellen dat de linkerkant van men heup hoger ligt dan de rechterkant , ze vermoede dat mijn ligamenten over heel men lichaam te lang zijn (is een erfelijke aandoening) en nu moet ik dus een afspraak maken voor een ct scan en een andere scan om alle liganmenten te meten ... eten doe ik slecht omdat ik heel de tijd over en weer ga en als ik s'avonds thuis kom en na de goede wandeling dan weer heb ik gewoon te weinig moed om iets voor mezelf klaar te maken ... het word me even teveel ..alle dagen futloos in het ziekenhuis zitten en hem moed inspreken terwijl ik zelf bijna met tranen in de ogen sta omdat ik zelf zoveel pijn heb door die heupen en alle andere pijn die erdoor komt , de sessie's die ik moet missen en me zo kunnen opbeuren , vandaag kreeg ik te horen dat men zoontje een besmettelijke huidziekte heeft opgelopen op het kamp waar ze verbleven en die ze gaan proberen te bestrijden met medicamenten , mij moeder waar ik zo'n slechte band mee heb die me vandaag dingen verweet die al een paar maanden geleden zijn ...... maar ik geef niet op !!!  mijn excuses dat ik het hier zo smijt maar iedereen hier heeft me al zo gesteund in mijn moeilijke periodes dat het nu precies een automatisme is : zet het op hobbydoos , die mensen waarderen je wel , steunen je wel en luisteren tenminste naar je  ( zo denk ik dan )

dikke knuffff van mij aan jullie allen

Meid wat zwaar!! Zelf heb ik de afgelopen tijd ook veel tijd in ziekenhuizen doorgebracht ivm, mijn oudste )stief'dochter. Na een lange tijd daar hadden we ook geen zin om te koken. Na een tijdje ben ik kant/en/klaar maaltijden gaan inslaan, soms op het station soms in de supermarkt± salades, sandwiches of een stoommaaltijd. Zo krijg je tenminste iets binnen.
Verder denk ik dat je echt tijd moet nemen voor je sessies, die heb je nodig. Overleg met je therapeut over een tijdstip dat voor jou het handigst is en ga ... je moet overeind blijven immers,m voor je man, je kind en jezelf!

Heel veel sterkte!

Sterkte met alles. Kan me voorstellen dat je het er allemaal wil uitgooien hoor. Zorg goed voor je zelf.

even je hart luchten ,lucht soms ook al op

heel veel sterke en een dikke

HIerboven is alles al aangegeven. Je MOET ook aan jezelf
denken, anders komt er nog een patient bij. Ga naar de
therapeut terug en smijt alles eruit. En blijf ook "goed"
eten. Inderdaad misschien je ventje een dagje achterlaten
bij alle verpleging. Kook een grote pan hutspot, macaroni,
enz. en gooi de rest in de diepvries.
Heel veel sterkte, en fijn dat je hier een uitlaatklep
hebt.
Rosemarie

Het is toch heerlijk dat je het hier even van je af kan schrijven.............veel sterkte meid, ik hoop dat jullie alles snel weer op de rit hebben.......

het lucht op om het van je af te schrijven, gewoon doen, je hebt ook wel veel op je bordje gekregen,  maar zoals hierboven al reeds geschreven, sla het ziekenbezoek toch echt een keertje over, en laat in huis de boel de boel, zodra het weer een beetje beter gaat komt dat vanzelf wel. In ieder geval heel veel sterkte

Halo Tamara

groot gelijk dat je het hier neerschtijft, dat lucht op , en wij leven met je mee,

zorg toch maar goed voor jezelf, want IEDEREEN  heeft je nodig, je man, je zoontje en je honden

veel sterkte

een dikke knuf van mij en sterkte meisje

Lieve schat, zo herkenbaar hoe jij je nou voelt! Ik heb moeite om de juiste woorden te vinden, maar probeer te blijven eten, al is het maar kleine beetjes.... en heel belangrijk, probeer een nieuwe afspraak te maken voor je therapie, al is het maar even om even lekker van je af te schreeuwen en praten, je huishouden komt wel weer, eerst zorgen dat jij weer redelijk fijn in je vel gaat zitten voor jou en je mannen.

Het is ook niet niets wat je op je brood krijgt nu, maar er is uiteindelijk een lichtje al moet je af en toe goed zoeken

Nog even 1 tip.... Jij en je gezin daar gaat het om, niet om wat anderen denken of zeggen ook al kwetst het je af en toe behoorlijk, probeer het los te laten...

Een ontzettend dikke knuffel en liefs Marieke