wat een pijnlijke keuze

sorry alvast dat ik het hier neer schrijf maar ik heb even hulp nodig met raad

onze hond ( grote en zware stafford) sukkelt nu al een jaar aan zijn linker achter poot , vorig jaart nov geopereerd aan gescheurde kruisband , in maart operatie aan miniscus en in augustus weer een operatie door een kapotte knie , dit allemaal aan zijn linker achter poot. normaal moet hij na 2 weken als stilletjes terug op zijn poot moeten steunen maar echter na die laatste operatie deed hij het niet en nu nog altijd niet, de maandag die voorbij is met hem dus terug naar de kliniek gegaan en daar kregen we dus te horen dat hij veel te veel arthrose op die knie heeft zitten en dat zelfs nog een operatie hem niet kan helpen dus nu vandaag moesten we terug omdat zijn medicatie dien maandag werd verhoogd en nu mmoesten we laten zien of het iets beter was. nou echt niet dus ... nu gebruikt hij hem helemaal niet meer dus loopt telkens op 3 poten , ziet heel hard af door pijn en zijn gedrag ziet er naar uit dat hij zich laat gaan , hun voorstel was euthanasie maar toch vroegen wij of een amputatie het probleem niet zou oplossen en in de hoop of dit geen definitieve oplossing zou zijn. we kregen te horen dat ze normaal zo'n grote en zware niet doen(hij weegt 40 kilo , is al 5 kilo afgevallen maar hij gewoon zwaar gebouwd waar je dus niets aan kan doe ) ze vertelden ook dat de eerste keer zijn kruisband scheurde omdat het erfelijk is en de kans is er dus ook als hij toch een amputatie ondergaat die andere poot veel te veel belast zal worden en die poot ook een kruisband scheuring kan krijgen, dat is niet zeker maar het kan zijn van wel... nu moeten wij dus de keuze maken voor hem , amputatie of euthanasie. je zal direct denken zoals wij , de amputatie maar wij moeten rekening houden met zijn zwakke kruisband van die andere poot, hoe maak je nu in godsnaam zo'n keuze?? ik zou het ook ergens erg vinden als we hem heel die operatie van die amputatie laten ondergaan en geloof me hij ziet altijd heel hard af van een operatie ) en we dan toch bv 2 maanden later te horen krijgen dat die kruisband het heeft begeven , dan heeft die tenslotte weer een paar maand rondgelope met heel pijn voor niets ,en euthanasie is zo definitief he , dan kan ik me bv weer schuldig voelen dat we het niet geprobeerd hebben... risico vol pijn en misschien mislukken of hem ineens verlossen van al een jaar aan één stuk door pijn.....

Jeetje, wat moeilijk.
Is er op een of andere manier niet te onderzoeken hoe de toestand van zijn rechter kruisband is?
Hier in Nederland is het heel gebruikelijk om in dit soort moeilijke gevallen een second opinion te vragen bij een andere dierenarts of specialist.

Ga anders eens kijken op www.hondenforum.nl en leg daar je probleem voor. er zitten daar een aantal mensen die ook tot amputatie hebben moeten besluiten.

Heel veel sterkte met jullie moeilijke keus

al in ieder geval bedankt voor de reactie's , ik zal eens kijken op de link en daar ook m'n verhaal even neerzetten , bij mijn weten kan je niet testen of die andere kruisband het zal aankunnen , ook al omdat het erfelijk is , die kan goed zijn en op een dag dus gewoon scheuren maar het kan ook zijn dat die het gewoon volhoud

ik zal eens even raad vragen op het hondenforum

ik laat jullie nog iets weten want ik kom er gewoon niet uit

 

hij is nog maar  jaar en half dus hij is nog heel jong , daarom dat wij wel achter een amputatie gaan maar omdat we geen zekerheid hebben van die andere kruisband ligt het nogal moeilijk , hij ziet al een jaar af en zal het hem echt wel helpen als we voor de amputatie gaan want hem dat laten ondergaan om dan bv  maanden te horen krijgen dat die andere poot ook kapot is , is het wel dankzij ons dat hij die tijd weer alleen maar heeft afgezien van de pijn...

Wat ik sowieso zou doen: even naar een andere dierenarts gaan of desnoods twee, en hun laten kijken wat ze vinden!
Want hier heb ik ook veel verschillende dierenartsen en ze zeggen allemaal wat anders, de een zegt ze moet dit de ander zegt ze moet dat.. Als het om je kind ging nam je ook niet van de eerste de beste dokter aan dat je der beter kon laten inslapen , en je hond is toch je kindje he.. De mijne in ieder geval wel, ik heb zelf een dikke Bullterrier, ze woog 36 kilo (maar is niet hoog dus veel te zwaar) en hierdoor kon ze minder goed lopen, kreeg ze hartruis, etc..  Nu is ze afgevallen tot 27,5. super goed!! maar mijn beestje wordt al bijna 7, bah.. Ik ken heel veel bullterriers en staffords (lijken qua bouw toch veel op elkaar, de amerikaanse dan, maar neem aan dat je die hebt want een engelse stafford van 40 kilo, ), maar die halen vaak niet zo'n hoge leeftijd, ken zelfs mensen die veel bullterriers hadden die rond de 4 jaar al doodgingen.. Oh god en ik kan absoluut niet zonder mijn beestje.. En zij vast ook niet zonder ons, als ik zie hoe lief ze is en hoe goed ze alles begrijpt en hoe gevoelig ze is.. Dus mijn eerste keuze zal altijd operatie zijn denk ik, als zij er verder geestelijk enzo nog goed aan toe is. Maar jij kent je diertje, ik heb ook diertjes gehad waarvan ik zoiets had, ik wil niet dat er nog aan geprutst wordt, genoeg is genoeg en ze is op.. Dan moet je der laten gaan..

Alleen jij kan beslissen over het lot van jouw beestje. Laat het andere beentje onderzoeken bij een andere dierenarts en hoor wat voor mogelijkheden hij of zij heeft voor jou.. En misschien is er iets aan te doen als intapen en dergelijke? Er zijn zoveel honden met geamputeerde pootjes, bij Oprah was zelfs een hondje die op 2 pootjes kon lopen. Helemaal bij zo'n jonge hond leren ze snel welke pootjes ze dan moeten belasten of ontzien. Ik denk ook dat er nu meer druk op zijn andere pootje staat, omdat het gewicht van het andere pootje nog steeds aan hem trekt, want die hangt erbij en moet hij omhoog houden, hij zal zich dus sowieso meer kunnen ontspannen zonder dat pootje lijkt me?

Is het een lekkere luilak of een actieveling? Dat speelt ook mee, als hij toch al grotendeels op de bank ligt of tegen je aankruipt en niet zo'n behoefte heeft aan lange wandelingen heeft het pootje ook minder last ervan.. Maar als hij graag uren wandelt, ja, dan wordt het ook moeilijk..

op internet staat dit:
Een knie met een kapotte kruisband is ernstig beschadigd. Als de band geheel doormidden is, is een operatie noodzakelijk. Hierbij worden de restanten band verwijderd en de knie nagekeken op verdere beschadigingen. Bij dit laatste moeten we vooral aan een kapotte (binnen)meniscus denken.
Vervolgens moet de knie weer gestabiliseerd worden. Hiervoor bestaan zeer veel technieken en de keuze is afhankelijk van soort en grootte van de hond en voorkeur van de chirurg. Veelal wordt de stabiliteit van de knie verbeterd door het aanbrengen van een dikke onoplosbare draad aan de buitenkant van het gewricht.

Dus het is wel mogelijk de andere knie stabieler te laten maken lijkt me, maar dat zal ook weer veel kosten. Een dierenarts kan jou veel beter vertellen wat mogelijk is. Ook kun je gewoon willekeurige dierenartsen bellen en je probleem voorleggen, dan kunnen zij je vertellen wat er in de meeste gevallen in hun praktijk besloten wordt. heel veel sterkte!!!!

eehhh ik snap niet zo goed wat jij met je berichtje bedoelt.

en ik zie dat je hier al sinds 2005 bent, maar bijna nooit post en je hebt je nergens voorgesteld dus misschien kun je dat alsnog doen? dat is wel zo prettig en ook gebruikelijk.. weten we direct wie je bent.

dollydotteke wrote: hij is nog maar  jaar en half dus hij is nog heel jong , daarom dat wij wel achter een amputatie gaan maar omdat we geen zekerheid hebben van die andere kruisband ligt het nogal moeilijk , hij ziet al een jaar af en zal het hem echt wel helpen als we voor de amputatie gaan want hem dat laten ondergaan om dan bv  maanden te horen krijgen dat die andere poot ook kapot is , is het wel dankzij ons dat hij die tijd weer alleen maar heeft afgezien van de pijn...

Ja dat maakt de keus erg moeilijk, ik kan me voorstellen  dat je niet weet wat te doen. Heel veel sterkte

Veel sterkte met jullie beslissing het is zeker niet gemakkelijk

Ah gossie Tamara, wat een lieverd als je dat zo ziet.. Gek he, dat sommige mensen zo bang voor ze kunnen zijn terwijl het vaak zulke sullen zijn, helemaal in familie omstandigheden.. Ik vind het heel mooi wat je zegt: "Hij is speciaal zoals je zelf kan zijn". Soms verbaas ik me erover hoeveel een hond kan betekenen, en soms, soms vergeet ik gewoon dat het een hond is...

Super veel sterkte voor jou en je gezin!

Ik krijg kippenvel als ik naar de foto kijk. Aan de blik van jouw hond is al te zien dat het net zo'n goedzak is als mijn staff.

Er zijn honden die met 3 poten een prima leven hebben, mits er lichamelijk verder niets aan de hand is. Wij hebben in het asiel een hond gehad die een achterpootje miste maar ook veel pijn had in de gewrichten van de voorpootjes. In zo'n geval weet je wat je te doen staat.

Ik blijf je volgen, dollydotteke. Nogmaals sterkte met jouw keuze.