ben ik weer

Heb even een rare periode gehad.

Diagnose Myasthenia Gravis gekregen van de neuroloog.

Dat is een spierziekte die gelukkig niet progresief is maar wel heel erg vermoeiend.

Dit begon eigenlijk al toen ik zwanger was van mijn zoontje in 2005 toen heb ik 3 maanden dubbel gezien.

Het ging over en toen mijn zoontje 5 maanden was kreeg ik het weer.

Ze bleven maar zoeken naar MS maar dat was dus niet te vinden MRI CTscan bloedonderzoeken etc gehad maar niets te vinden.

Na 9 maanden was het weg dus je denkt joepie er is niet aan de hand.

In 2008 kreeg ik mijn dochtertje en toen zij 10 maanden was kreeg ik weer dubbelbeelden.

Dus weer het hele riedeltje in het ziekenhuis dacht ik.

Maar het eerste bezoek bij de oogarts gaf al een idee van een diagnose en toen ze ijs op mijn ogen legde was het bijna zeker.

Omdat het hangen van het ooglid dan even weg is.

Ik heb inmiddels medicijnen en die helpen tegen de dubbelbeelden erg goed.

Ik zie niet meer dubbel en kan dus gewoon weer autorijden en lopen zonder te vallen.

Ik ben wel veel erg moe en moet echt mijn rust nemen.

En het is uitgebreid naar de rest van mijn lichaam bennen en armen die als dieplood zijn en handen die stram zijn.

Het is niet erfelijk gelukkig.

Haken ging deze winter gewoon een stuk slechter doordat mijn handen na een tijdje in die stand blijven staan en dan heel erg zeer doen.

ik zit nu veel achter de naaimachine in mijn blog is alles te zien (www).

Dus ik ben er weer.

allereerst fijn dat je er weer bent, en van de ziekte heb ik nog nooit gehoord, je weet in elk geval nu wel wat het is en dat is ook fijn, weten dat je iets makeert en ze kunnen niets vinden is erg vervelend, gelukkig zijn er de medicijnen en kun je weer veel kanten op wie weet komt het haken ook weer

mooie kleding heb je trouwens gemaakt

wat vervelend voor je. ik vond trouwens je trouwjurk heel mooi.

Fijn dat je er weer bent! oh wat naar voor je, dat je deze ziekte hebt. Ja, dat moe zijn is heel vervelend, je wilt wel maar het lijf zegt nee. Ikzelf heb ME en weet van moe zijn alles af.
Wens je veel sterkte toe.

Fijn dat je er weer bent, ik wens je sterkte met je ziekte dit is niet niks, .

Neem optijd je rust, en zoals al gezegd luister naar je lichaam.

groetjes irene.

 

Wat naar voor je, fijn dat je er weer bent en sterkte met je ziekte

Jakkes wat een nare ziekte zeg, ik had er nog nooit van gehoord. Maar inderdaad goed naar je lichaan luisteren als het niet gaat stoppen en veel rusten. Lijkt me moeilijk maar je moet toch proberen daar mee te leven en om te gaan.

Heel veels sterkte gewenst.

Groetjes, Lidia

Inderdaad heftig. Het zal lang niet altijd meevallen om te kiezen. Want bij keuzes maken hoort ook nee zeggen. Lijkt me lastig. Mooi dat je kiest voor je gezin. Dat zal bij lang niet iedereen zo zijn. Heel veel sterkte.