weer spannend update

Ik moet hier even wat kwijt want ik ben er al de gehele dag over aan het tobben.

Mijn moeder heeft sinds 7 jaar epilepsie. Nu slaan de medicijnen niet aan of ze heeft zulke bijwerkingen dat daar ook niet me te leven is dat ze nu in het traject is beland om te kijken of het operabel is. Hiervoor moest ze voor de zoveelste keer een scan van de hersenen laten maken om te kijken of ze ergens een afwijking konden vinden.

Nou ze hebben wat gevonden: ze heeft 2 aneurisma's in de hersenen. ééntje rechts en een links.(voor die gene die het niet kennen: dat is als je bloedvat/vaten verwijd zijn en dus kans hebben om te knappen). Een geluk bij een ongeluk dat ze dus een scan moest hebben. Bij de vorige was hij nl nog niet te zien dus hij zit er niet langer dan 2 jaar. Ze weet nog niet of ze er wat aan kunnen doen, dat krijgt ze vlg week vrijdag te horen want dan moet ze naar Nijmegen naar het Radbout.

Maar nu komt het meeste waar ik mee zit. Mijn Opa had een aneurisma in de buik, zijn 2 broers zijn voor hun 40ste overleden aan een geknapte aneurisma, nu heeft mijn moeder er dus 2 in de hersenen, en een tante en oom hebben er allbij één in de buik.

Vlg mij is er dus een erfelijkheidsfactor bij ons aanwezig. Mijn moeder gaat vlg week voor mij vragen of ik mij ook moet laten testen. Ik wil wel weten als ik er ook een kan krijgen en of dat daar een speciaal programma voor is om het te laten controleren, want je ziet wel aan mijn moeder dat het op de ene scan er niks te zien is en 2 jaar later zitten er zelfs 2.

Ik heb dus vannacht bijna niet geslapen omdat ik steeds moest denken dat als ik er ook eentje kan krijgen en er gebeurt nu wat dat ik mijn man met 3 kleine kinderen achter laat. Misschien wel heel zwart denkend, en ik weet wel dat ik nog maar 35 ben. maar als ik dan zie hoe jong de broers van mijn opa waren dan zet je dat wel even aan het denken.

Ik kan wel zeggen dat nu ik dit hier geschreven heb er wel wat last van mijn schouders af valt. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik het hier even neer schrijf maar ik weet het anders ook niet waar ik het zo gauw kwijt moet.

Esther, ik kan me voorstellen dat je hier over in zit, en de gedachten die je erbij hebt. En zwart denkend is het niet.

 Een erfelijkheidsfactor (kan) hoeft natuurlijk niet , ik zou het ook eerst met de huisarts gaan bespreken. Die kan je hopelijk meer vertellen, en of misschien wel gerust stellen. Nu blijf je er ook maar mee rond lopen.

 Veel sterkte toegewenst, groetjes irene.

Ik vind het niet zwart denken hoor. Je hebt gegronde redenen om te bedenken dat dit erfelijk zou kunnen zijn. Er zijn immers meerdere familieleden die dit hebben.

Bij mijn opa hebben ze het per ongeluk ontdekt, gelukkig, hij had een aneurisma in de aorta in zijn buik en is daaraan geopereerd.
En het heeft niets met leeftijd te maken, de dochter van mijn cheffin was 25 toen haar aneurisma in haar nek knapte

Ik zou het inderdaad met de huisarts bespreken.

ik sluit me aan bij de rest . Gewoon een gesprek aangaan met je huisarts, je heb immers gegronde redenen om je daar zorgen over te maken.

 

 

 

Dat is een hele boterham om te verwerken zeg,ik denk dat je best je huisarts belt en daar inlichtingen vraagt veel sterkte

Wij hebben 2 weken geleden te horen gekregen dat mijn schoonvader ook een aneurysma in de buik heeft. Hij moet in Mei weer terug komen voor een nieuw scan om te kijken of het groeit, en of hij geopereerd moet worden.

De arts heeft hem wel gezegd dat hij (voornamenlijk) zijn broers moest vertellen wat hij heeft omdat er een grote erfelijkheidsfactor in zit, en dan voornamelijk bij mannen.

Ik zou denk ik inderdaad de huisarts bellen voor meer informatie. Vragen of je ook een keer door de scan kan.

Sterkte met alles.
Groetjes Wenke

naar de huisarts gaan. dan weet je in elk geval van de hoed en rand. zij weten meer dan wij of jij of zulk soort dingen.

sterkte hoor.

 

Hoi Esther,

Daar zou ik zeker ook niet zo ongerust blijven mee rondlopen... misschien kan één telefoontje naar je huisarts al heelwat opheldering brengen.

Veel sterkte !!!

wat een vervelend nieuws. Ik ben het eens met mijn voorgangers. Bel gewoon maandag even met je huisarts misschien dat hij je kan gerust stellen.

In iedergeval heel veel sterkte met je moeder de komende tijd. We zullen aan je denken

hallo asther,

ik kan me voorstellen dat je het kwijt moest hoor,dat is toch logisch het is me nogal wat,ik zou dus ook naar de huisarts gaan,voor de nodige informatie,dan kan je misschien ook onderzocht worden,zodat je hoe of wat weet,ik wens jullie heel veel sterkte,