HD-hugs gevraagd...............

heb vanochtend, toch nog vrij onverwacht, 1 van m'n dierbare poezen moeten laten inslapen....hij had het zó benauwd, bleek vocht achter de longen...dus niet laten lijden maar wát een verdriet.....ben gelukkig tot het laats bij 'm gebleven en geaaid en 'm vaar-wel gezegd...nu is het leeg en stil en is z'n zusje alleen zonder hem... tranen .....

O wat is dat naar. Het maakt niet uit hoeveel huisdieren je nog hebt rondlopen, het is zo iets dramatisch. Ook de moed waarmee ze zichzelf nog overeind houden, terwijl ze eigenlijk niet meer kúnnen. En dat je dan zelf die beslissing moet nemen.

Dat wordt een treurig oud- en nieuw. Gelukkig dat een huisdier zoveel mooie herinneringen nalaat. Wij praten zo vaak over onze Be-Bob dat het net lijkt of hij er nog is.

Laten inslapen is een beslissing die je neemt als mens in het leven van een dier dat je niet wilt laten lijden. Desondanks vreselijk moeilijk omdat het zo definitief is.   

Heel veel sterkte,
Kamilla

Lydia, om je wat te troosten

het is altijd een moeilijke beslissing, maar als het beestje pijn heeft, en ademnood, is dit toch het beste

groetjes rita

komtie

en nog één

 

    zo ook een paar van mij.

Heel veel sterkte. Het is nu ruim 5 maanden terug dag ik me allerbeste
vriend onze hond heb laten inslapen. Het doet zoveel verdriet.

Mijn katten zijn alweer 10 jaar terug, nog denk ik vaak aan ze.
Nogmaals sterkte met het gemis .

Gadsie, wat een vreselijke beslissing. Je weet dat je er goed aan hebt gedaan maar je mist het beestje enorm.

Ik kan erover meepraten. Geen extra voerbakje meer vullen etc. Blegh..., moeilijk hoor.

Sterkte!

Oh wat naar....sterkte!

Lieve meissies, met zóveel warme hugs (én een klein slaappilleke) moet ik de nacht wel goed doorkomen....heel, heel erg bedankt allemaal !! Ben na het eten even bij m'n kleinzoons een bakkie troost gaan halen en kreeg van de oudste een pakje met daarin 1 van zijn eigen knuffels, als troost...wát een warmte komt er dan toch over je heen hè, als een warme deken...net zoals m'n poes een van m'n mooiste sjaals om z'n lijffie kreeg toen hij overleden was......en zó werd hij opgehaald door de mensen van het dierencrematorium.....Het haalt het niet bij het overlijden van een mens maar ik heb een quote, van Etty Hillesum die via Westerbork in een vernietigingskamp terecht kwam en daar overleed, en ze zegt daarin: '' het gaat niet zozeer om het feit of er een mens of een dier overlijdt, het gaat er om dat er van diegene gehouden is en dát maakt het verdriet groot...."