iemand enig idee

Kreeg vanmorgen een telefoontje van mijn zoon, die heeft op dit moment een hond met 7 puppies, mama hond heeft een aparte plek voor zichzelf.

M'n zoon is naar z'n werk en m'n schoondochter ging de kinderen naar school brengen (zijn 4 en 6 jaar).
Komt ze terug in de flat, alle deuren open en ze mist de hond, de puppies lagen nog gewoon in de werpkist. Slaapkamerdeur open en het raam open. Ook raar dacht ze nog dat stond maar op een kiertje, gaat ernaar toe en doet het raaam dicht en kijkt toch nog even naar beneden, ligt de hond beneden.
Grote paniek natuurlijk, m'n zoon uit z'n werk gehaald en hup de hele toestand naar de dierenarts, schade valt mee, behoorlijke kneuzingen en een afgebroken tand, die als ze opknapt verwijderd moet worden. Voor alle zekerhei een antibioticakuur en pijnstilling, die zal morgen dnk ik haast niet kunnen lopen.

Waarom zou ze dat gedaan hebben, als ze zich niet veilig voelt zou ze een pup meenemen lijkt me. Nu is het jammer dat ik zo ver weg woon, anders kun je bijspringen met oppasssen of zo.
moest het effe kwijt, vindt het zo raar.

Lydia, wat een naar verhaal. Gelukkig is het goed afgelopen.

Ik heb er ook nog nooit van gehoord, maar ik zit te bedenken, heeft er soms een pupje erbarmelijk gepiept waardoor ze in paniek is geraakt? Misschien heeft ze op een pupje gelegen en die ging piepen waardoor ze op zoek was naar hun? En van hoe hoog is ze gevallen? 

he getsie wat triest ik denk ook dat ze in paniek geraakt is op de een of andere manier  de baas en vrouw niet te vinden in huis en niet weten hoe het  op te lossen en dan maar  kijken hoe ze  buiten kan komen om baas of vrouw te zoeken.  Dat is het enige wat ik me kan bedenken. wel handig dat ze eerst het raam verder open heeft geduwd want anders had  ze ook nog  glas in haar  lijf gehad. want als dat  raam niet helemaal openstond is het  met een sprong er doorheen zo gebroken. Of het moet een raam met zo'n schuif handle zijn dan kan dat wel. 

Jeetje wat een nachtmerrie!!
Ik ga duimen dat mamahond goed hersteld en haar puppy's zelf groot kan brengen!

Ik snap dat jij je rot voelt vanwege de afstand....knuffel voor jou

Och dat arme dier. Hopelijk komt ze weer op rust en gaat alles verder ook goed komen. Sterkte voor je zoon en schoondochter. Wat een schrik!

hoi

tis inderdaad een schrik, nu zijn het gelukkig net zulke animalfreaks als wij zijn (hoe zou dat nou komen) en ze doen er alles aan om het goed te laten gaan, ik blijf duimen, vanavond hang ik weer een uur aan de telefoon om te horen hoe het is en alle goeie raad door te geven.
vandaar mijn reactie hier, het stomme is dat wegen doe ik ook altijd bij mijn vogels om te kijken of ze goed groeien en nu kwam ik er niet op, nerveus denk ik.

Oh wat zielig! Het lijkt mij dat ze ergens van geschrokken is en in paniek is geraakt. Bah, ik vind het zo naar. Ik hoop dat ze er niks aan over houdt.

Ach Lydia, wat triest...