ongeluk

Hallo allemaal,

Op witte donderdag (3 weken geleden), was ik op weg naar mijn werk toen ik aangereden werd door een auto.
Het ongeluk zelf daar weet ik niets van want ik mis een stukje uit mijn geheugen. Heb als fietser de auto dus ook niet zien aankomen.
Na een rit in de ambulance naar het ziekenhuis bleek dat ik er nog redelijk goed van af kwam, gekneusde ribben aan de linkerkant, een hoofdwond in het verlengde van wenkbrauw die gelijmd werd en natuurlijk schaafwonden.
Geen gebroken ribben, klaplong of bloeding in de hersenen.
Voor de pijn, en goede ademhalingstechniek, 4x daags 2paracetamol van 500mg. Dat resulteerde de nacht van 1e op 2e paasdag in misselijkheid en braakneigingen. De bijsluiter leerde dat dat het begin was van een overdosis. Op dinsdag de huisarts gebeld en dat ging toen naar 6x 1 tablet per dag. Nog steeds liep ik als een oud vrouwtje mijn rondjes om niet nog stijver te worden.
Mijn billen echter bleven pijn doen, ook toen de spierpijn al weg was.
Zo belde ik een week later weer de arts en toen bleek ik ook de banden tussen staart en heiligbeen zwaar gekneusd waren. De oplossing een luchtring kussen die doorlig patienten gebruiken.
Het zorgde inderdaad voor de nodige verlichting. Maar de paracetamol die 6x 1 daags zorgde een week later weer voor misselijkheid en braakneigingen. Vanaf afgelopen maandag het roer geheel omgegooid.
Alleen bij het ontbijt en slapen gaan nog paracetamol en als het echt niet anders kan.
De gevolgen: ik ben helder, slaap niet meer zoveel, en ben begonnen mijn huis naar 2,5 week weer op orde te brengen.
Ook de luchtring gebruik ik nu minder vaak. Je moet immers weer gewoon op een stoel kunnen zitten.
Maar de pijn is nu duidelijker voelbaar, wat energie kost.
Het is altijd beter dan opnieuw weer een overdosis te moeten constateren
Mijn fiets is total loss verklaard en ik krijg er dagwaarde voor.
Dat zal beslist niet genoeg zijn om een nieuwe fiets te kopen.
Mijn linkerarm daar kan ik niets mee tillen, laat staan bovenhands iets uit een kast pakken.
Het zal dan nog wel enige tijd duren voor ik weer mijn werk als interieurverzorgster op een school kan oppakken.

Beterschap!
Knap, dat je het met zo min mogelijk medicijnen probeert. Heb ik ook altijd gedaan, maar helaas heb ik toch medicijn afhankelijke hoofdpijn opgebouwd. :-(

Ik heb zelf net 9 dagen in het ziekenhuis gelegen, om af te kicken van alle medicatie die sinds 2002 in me is gepompt. Ik mag 3 mnd geen pijnstillers meer hebben en moet nu mijn migraine aanvallen uitzieken op valium en zetpillen tegen de misselijkheid.
Dus zit hier ook in de lappenmand, alhoewel ik daar dus eigenlijk al jaren in lig. ;-)

Probeer je rust te nemen en toch voorzichtig wat te bewegen tegen de stijfheid. Zou een warmtekussen misschien verlichting kunnen geven? Of misschien dat je middels fysio wat sneller op de been bent?!?
Heel veel sterkte!

Sterkte meid met alles!

Dat pijn een signaalfunctie is bleek doordat de pijn in de billen meer was dan spierpijn.
Juist door geen pijnstillers te slikken heb ik geen hoofdpijn.
Krijg ik die nu wel dan is het tijd voor rust.
Ben nu bezig met het strijken van een hele wasmand vol. De 1e etappe zit erop voor de mand echt helemaal leeg is.
Inmiddels slaap ik deels zittend in bed en liggend in een stressless stoel waarvan rug en zitting tegelijk bewegen.
Fusio daar heeft niemand het nog over.
Zal binnenkort wel eens naar de bedrijfsarts moeten. Zullen wel zien wat die te melden heeft.
Mijn ouders echter willen maar dat ik z.s.m. weer aan het werk ga, d.w.z. voor de grote vakantie.
We zullen afwachten of dat lukt.
Wens je veel beterschap toe cully, dat warmte kussen is misschien nog niet eens zo'n gek idee.
Toch een goed idee geweest om dit met jullie te delen.

Ga gewoon een paar keer per dag een (mini)blokje om, je hebt dan wat beweging, frisse lucht en als het stopt met regenen ook wat zon.

Wat ik uit ervaring weet ;-) is dat vooral afwisseling belangrijk is in inspanning - rust.
Als je (meer) pijn krijgt ben je eigenlijk al over je grens heen.

heel veelsterkte

Beterschap en sterkte

Meis toch wat een schrik is dat geweest. Fijn dat je jezelf zo snel weer bij mekaar bikkelt en doorgaat. Doe voorzichtig en luister naar je lichaam. Veel sterkte en een knuffel. Vind je erg dapper!

oh jee wat een verhaal. heel veel sterkte en toch rustig aan doen .
Ook voor Cully sterkte.