op welke leeftijd

Gewoon jong, veel punniken met restjes. Op school heb ik wel geweven, die dingetjes moeten nog wel ergens liggen. Maar mijn moeder

Ik denk vanaf een jaar of 4 . Mijn moeder breide alles voor ons Net na de oorlog was er nog weinig te krijgen en was er nog veel op de bon . Er werd dus ook veel uitgehaald en weer opnieuw gebruikt

Ik moest steeds strengen ophouden en ik wilde ook wel eens breien .
Eigenlijk vond ze me nog te klein ,maar ik ben achter haar gaan zitten en deed haar gewoon na .Toen ze zag dat ik het echt wilde heeft ze het me ook geleerd Ik brei dus op dezelfde manier als zij deed . Als we later samen aan een trui breide nam ik een pen een half nr dunner omdat ik iets losser breide .
Op een gegeven moment wilde ik ook wel eens wat anders dan eigen gebreid Voor mijn tiende verjaardag kreeg ik eindelijk iets dat gekocht was. Helaas hadden we toen de watersnoodramp en kwam er niet veel van . Wel zie ik het nog duidelijk voor me .

Tijdens mijn opleiding leerde ik ook andere technieken die stoffen doen ontstaan zoals weven ,kantklossen .
Ik ben weer echt gaan breien toen mijn dochter vroeg of ik iets voor mijn kleinzoon wilde breien . Het virus is toen ook op haar overgegaan .

6 :) mijn oma vond me een hopeloos geval, van 10 steken maakte ik er 15 om te eindigen met 7 hihi. Rond mijn 12e is het goed gekomen en breide ik mijn eerste trui. 

Op de lagere school heb ik wel leren handwerken, maar daarna niks meer meegedaan. 3 of 4 jaar terug op de Kreadoe een borduurpakket gekocht van Dora (zo'n voorbedrukt kussen ) om het borduren weer eens op te pakken. Dus 29/30 zeg maar. In 2013 (als ik het goed zeg) een sjaal gebreid voor mijn dochter en vorig jaar oktober begonnen met haken. 

Ik heb vroeger ook handwerk les gehad op de lagere school. Het handwerken zit bij ons ook in de familie. Het probleem bij mij is dat ik altijd een goed patroon voor me moet hebben.

Ik heb het ook op school geleerd, dus met een jaar of acht in de handwerkles (jaloers op de jongens die mochten figuurzagen....). Als tiener heel veel gebreid, was toen erg in de mode. Probleem destijds was dat je wel patronen had van de grote wolmerken maar de truien die ik mooi vond waren altijd van dure speciale wol, dat moest dan dus met goedkoper garen en dan werd het niet echt zoals op het plaatje. Ik heb zelfs nog tijdens colleges gebreid op de universiteit, de prof werd er helemaal dol van maar er stond nergens dat dat niet mocht (mijn alternatieve geitenwollensokkenperiode....). Daarna jaren stilgelegen. Mijn huidige man werd ook zenuwachtig van het getik van breinaalden, dus dorst ik in het begin niet te breien 's avonds. Sinds een paar jaar weer opgepakt, de kinderen wilden een trui met Cars of Nijntje en dat was toch wel leuk om te doen, bovendien zijn er tegenwoordig bamboe breinaalden die zijn stiller, en je kunt met rondbreinaalden ook recht breien dus die priem zit niet meer in zijn zij te prikken.hij stuurt me wel meer richting haken want hij daar wordt hij nog steeds minder zenuwachtig van, maar al met al hebben we nu een evenwicht. Kleine amigurimi-haakwerkjes blijken ook handig als je ergens op de kinderen moet wachten tijdens het sporten/dansen/etc, het past precies in de handtas en het voelt toch zinvoller dan op je mobiel tokkelen.

Vanaf m'n vierde ben ik gaan borduren. Mijn moeder kocht voor mij en mijn broer van dat stugge grootmazige stramien (bij V&D) en patroonboekjes met eenvoudige patroontjes. Toen ik 6 was heeft de juf me leren breien tijdens de eigenlijke tekenles. Omdat ik het zo graag wilde leren en mijn moeder er geen tijd voor had. Vanaf die leeftijd maakte ik ook beestjes van vilt. Mijn moeder was geabonneerd op de Ariadne en die heb ik stukgekeken. Heb daar ontzettend veel knuffels uit gemaakt.

zo te lezen hebben de meesten onder ons als kind toch al wat 'kennis' meegekregen.

Sommige hebben zich dan 'gespecialiseerd'.

Wat ik wel knap vind is dat diegenen die het nooit als kind hebben geleerd, toch de smaak later te pakken hebben gekregen en aan 'zelfstudie' zijn begonnen.

En blijkbaar hebben we allemaal ook al eens een periode gehad dat we het ene liever deden dan het andere en soms zelfs een tijdje aan 'drooglegging' deden.

Maar uiteindelijk beginnen we steeds opnieuw. En ik denk dat ik weet waarom : wij vrouwen (want er heeft geen enkele man geantwoord) kunnen niet zoals de mannen zomaar in een zetel zitten te zitten; wij moeten zelfs onder het tv kijken iets met onze handen doen en iets nuttigs doen.

Ik heb van mijn moeder leren naaien en van haar moeder, mijn oma, leren haken en breien. Ik denk dat ik een jaar of 6 was.

Mijn oma woonde in Groningen en wij gingen alle basisschoolvakanties bij opa en oma logeren. Ik zat dan altijd met haaknaald/breipennen en wol te rommelen.

Misschien ook nog leuk om even te melden dat mijn jongste zoon van 11 ook altijd met een bol wol in zijn handen voor de tv zit, of te vingerhaken of te vingerbreien. Al zijn knuffels hebben wel een sjaaltje of iets aan of om.

Hij vroeg mij vorige week om een haaknaald en of ik hem wilde leren hoe dat moest

Jips wrote: Ik heb van mijn moeder leren naaien en van haar moeder, mijn oma, leren haken en breien. Ik denk dat ik een jaar of 6 was. Mijn oma woonde in Groningen en wij gingen alle basisschoolvakanties bij opa en oma logeren. Ik zat dan altijd met haaknaald/breipennen en wol te rommelen. Misschien ook nog leuk om even te melden dat mijn jongste zoon van 11 ook altijd met een bol wol in zijn handen voor de tv zit, of te vingerhaken of te vingerbreien. Al zijn knuffels hebben wel een sjaaltje of iets aan of om. Hij vroeg mij vorige week om een haaknaald en of ik hem wilde leren hoe dat moest