PD: bijna klaar met de revalidatie!

Corry R wrote: Ik zit een beetje bij te lezen,maar Sanne,doe het echt rustig aan,je verpest het anders echt voor later.Ik weet hoe het is om veel thuis te moeten blijven,maar probeer het positief te bekijken.je kan nu wel veel handwerken.Rust is echt het beste,totdat je bij de revalidatie bent geweest,zij vertellen wel wat kan en wat niet kan. En vragen blijft moeilijk hoor,ik heb er nog steeds moeite mee,maar soms moet het gewoon. Sterkte!!

Ik heb vanaf zondag bijna niets gedaan, behalve de noodzakelijke dingen zoals naar toilet, brood smeren, tanden poetsen ed. De rest doe ik in de rolstoel en ik ben niet meer uit huis geweest.

En dat ga ik volhouden tot ik meer mag doen van de revalidatie-arts. Nu het mooi weer is, is het makkelijker vol te houden omdat ik buiten kan zitten en dat voelt beter dan binnen te blijven.

T Looman wrote: veel succes Sanne bij de revalidatie en voor de rest luister maar goed naar al je moeders

Doe ik

IK LOOP WEER ZELF!!!!!!!!!!!!!

Ben echt helemaal hoteldebotel! Het ging dus heel goed. En het komt ook helemaal goed, ik ga helemaal herstellen.

Ze heeft mijn beide voeten bekeken en gesjord en gedaan om te kijken hoeveel verschil er in de voeten zit. Dat beoordeelden ze in -, +, ++ en +++. - is geen verschil, + is een beetje verschil en +++ is veel verschil. Ik had alleen - en +, oftewel er zat in sommige dingen geen verschil en andere dingen weinig verschil. Denk aan buigen van de voet naar buiten, door mijn knieën en dus enkels buigen.

Daarna een paar oefeningen gedaan om die plekken met verschil soepel te maken.
Daarna zei ze ga maar op de stoel zitten, zet je voeten goed, ga maar staan en loop maar

Ik ben gaan staan en samen zijn we gaan `wiebelen', van links op rechts, daarna wiebelen op links en de rechtervoet een stukje naar voren, wiebelen op rechts en de linkervoet naar voren. Een beetje schoorvoetend naar voren dus. Toen dat goed ging mocht ik `gewoon' lopen en dat ging zowaar!! Wel nog wat tintelingen in mijn voet, maar geen pijn.

Die tintelingen horen erbij, is het protesteren van die spieren maar daar moet ik doorheen, even wiebelen en dan lopen. En nu loop ik dus, zowel zonder als met schoenen!!

Van tenen naar mijn hak wiebelen kan ik ook en zelfs alleen op rechts staan lukt ook.

Vanaf nu mag ik lopen wat ik kan, het liefs zonder krukken, maar ik mag 1 kruk gebruiken. Verder zoveel `gewoon' doen zodat de spieren weer gaan werken. Traplopen mag ook, maar ik focus me eerst op het lopen en in evenwicht staan.

Is wel even vreemd om na een maand weer zelf te lopen en dat dat zo makkelijk ging, even wroeten aan mijn voet en ik loop weer!

Zij waren ook zeer te spreken over hoe het ging en dat het eerste doel gehaald is: zelf lopen.

Een kwartier voor eindtijd liepen we dan ook weer naar de auto!

Nu heb ik alleen wat last van mijn kuit en als ik even zit en dan weer ga staan voel ik wat tintelingen, maar daar moet ik gewoon even doorheen en goed oefenen!

..........inderdaad dit is GROOT nieuws