Oke dames....een dagje uit het leven van Tess

Welcome to my life:  Je wordt wakker met keelpijn, ow jee...geen weerstand meer na alle gebroken nachten. Je voed de baby, ruimt je slaapkamer op,verschoond je bed, sopt je badkamer en stopt de baby in bad. Dan stap je onder de douche met je peuter die net vol energie wakker is geworden. Daarna kleed je je aan en zoekt kleren uit voor je peuter die tegen stribbelt omdat hij alleen "blauw" aan wil.

Je ruimt zijn kamer op, stopt een was in de machine en dan naar beneden om te eten. Je hebt nog precies een half uur over voordat je je hele hebben en houwen in moet pakken om naar het consultatie buro te gaan. Met een zware luiertas op je rug en je peuter op de plank loop je in een half uur naar het consultatieburo. Ook al hoop je dat het niet gaat regenen kom je toch in een bui terecht.

De arts van het consultatie buro vertelt je zoals je al had verwacht dat je baby een voorkeurshouding heeft en je krijgt een verwijzing naar de kinderfysio. (jippie nog meer uitjes !) Na twee prikken en een partijtje huilen, sleep je je peuter weer mee naar buiten. Het is tegen de middag en hij begint moe te worden. Op de terug weg moet je nog even langs het winkelcentrum om boodschappen te doen.

Als je bijna bij het winkelcentrum bent merk je dat er een straat afgesloten, en je kunt een blok om lopen. Met een inmiddels nog vermoeidere peuter ren je de AH in en vervolgens wip je winkel in winkel uit om de rest van je boodschappen te halen. Uiteindelijk wil je dan graag naar huis, maar als je buiten komt regent het pijpenstelen en natuurlijk heb je geen plu bij je.

Dus maar even wachten en je peuter zoet houden met domme spelletjes. Als het dan eindelijk stopt met regenen kun je nog 20 minuten naar huis lopen met een wagen vol met tassen van de boodschappen en je veel te volle luiertas. Natuurlijk besluit je peuter halverwege dat hij geen zin meer heeft om te lopen.

Dus wat doe je als gezellige moeder, je neemt je peuter op je nek om zo de laatste kilometers naar huis te sjokken. Je bent heel blij dat je baby die net geprikt is lekker ligt te slapen. Maar als je de voordeur open doet vind je baby het ineens hoog tijd voor een borst en zet het op een schreeuwen. Je legt hem in de box en ziet dat je peuter al is begonnen met je boodschappen uit de wagen te halen.

Snel zet je je spullen

-------------
Liefs Tess

Oja, nu weet ik weer hoe het was om in die roze wolk te zitten.hihi

Sterkte daar hoor Tess. Zag ergens anders dat je het toch nog een beetje tijd vrij kunt maken voor iets anders. Gelukkig maar

herkenbaar verhaal! al is mijn tijd daarvan al voorbij, ik weet het nog, hoor!

is zoooo vermoeiend allemaal... maar als die gillende peuter en dat kleine babietje dan heel lief liggen te slapen, dan denk je vertederd: "wat zijn het toch lieve (b)engeltjes... echt de leukste van de hele wereld!"

Ik heb het nog maar net achter me .... (nu 3-5en 8 jaar oud), sinds de zomer uit de luiers!!!!!!!!

Maar het ergste was dan als 's avonds mijn man thuis kwam, ik kapot in de bank hing (zwangerschapsverlof) en maar gewoon pizza had geregeld, híj verbaasd was dat er niet uitgebreid gekookt was ...... daar had ik toch de hele dag tijd voor gehad???!!!

Voor mij is het ook al weer wat langer gelden (ze zijn nu 9, 11 en 12 jaar) maar heel herkenbaar. Ik had in 3 jaar tijd 3 kinderen. Dus toen de jongste werd geboren had ik al 2 kinderen rondlopen van 2 jaar en 3 jaar.

Ik liep rond met een dubbele wandelwagen en op zo een plankje stond de oudste. Dus dat gesleep met kinderen, luiertassen, boodschappen en een bui op je kop ik weet precies wat je bedoelt.

Het is ook altijd of ze het aanvoelen als je zelf moe bent of het drukt hebt zijn ze extra moeilijk lijkt het wel.

Ik herken de verhalen ,ook al is dat superlang geleden,maar mijn schoondochter heeft een heel zware startperiode gehad met de kinderen,was stevig balen af en toe,maar gelukkig ,het gaat ook weer over .

soms een slechte dag en dan weer een leuke,maar gelukkig heb je toch nog wat ruimte voor je hobby,dat maakt zo'n dag vaak weer goed.je zou trouwens zo een boekje kunnen schrijven,erg leuke stijl!!!

Oei het komt allemaal weer naar boven,alleen moest ik (echt) 3 kwartier lopen voor ik bij het consultatieburo was.Peuter op de kinderwagen(voeteneind) en maar tegen houden dat de wagen niet zou kiepen.

Ja, ja het komt allemaal weer terug.

Je hebt het prachtig verwoord Tess.Ga maar een boek schrijven kan je vast en zeker wel.

Groetjes Catharina

Gaat het nu wel weer een beetje beter met je?

Mijn meisjes zijn bijna 4 en 7 maanden maar zo heftig als jij heb ik toch nog geen dagen meegemaakt. Gelukkig zijn het allemaal weer engeltjes als ze lekker liggen te slapen

Hopelijk heb je een paar rustigere dagen voor de boeg om wat bij te komen al is dat dan misschien meer een wens dan een belofte.

Hou je taai.

hallo Tes dat was niet zo een gemakkelijke dag voor mij is dit al heeeeel

lang geleden maar ik weet het nog goed met 3kinderen in 4 jaar maar het verhaal is erg leuk geschreven en ze hebben gelijk je zou er een boek over moeten schrijven

groetjes Thea

Whahahaahaa Corrie dat wordt hem helemaal ! Ik zie het wel zitten zo .

Dit was overigens wel een extreme dag hoor, de meeste dagen zijn makkelijker door te komen. Vandaag ging mijn oudste voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Zo schattig, met zijn kleine rugzakje op de deur uit klaar voor het grote avontuur. Het is allemaal wat die kindjes maar ik zou het voor geen goud willen missen hoor, ik ben echt dol op ze. Alhoewel ik ook wel erg gek ben op mijn nachtrust hahahaaha.

Wat vroeger betreft, daar denk ik best wel eens over na, geen pampers maar katoenen luiers, geen vaatwasser, geen droger, geen magnetron. Het huishouden kostte je extra tijd daardoor. Als ik om me heen kijk merk ik dat men in die tijd ook van de vrouw verwachtte dat om 17.00 uur het eten op tafel stond. Het is vast niet makkelijk geweest voor de generaties voor mij.

Aan de andere kant had men nog niet zo'n hoog verwachtingspatroon. Als je geen carriere nastreeft en thuis bij je kinderen wilt blijven dan kijken de mensen je raar aan. Er wordt van je verwacht dat je een drukke baan hebt, 2.4 kinderen  waar dan ook nog eisen aan worden gesteld. Minimaal 2 buitenschoolse activiteiten anders hoor je er niet bij. Je huishouden moet piekfijn inorde zijn anders ben je een sloddervos. Het liefst zien ze je in een ouderraad, feestcommisie of iets ander sociaal gebeuren van school. Natuurlijk moet je je sociale contacten onderhouden, waar heb je anders vrienden voor ?  Ow,en sporten dat moet natuurlijk ook gebeuren want anders ben je maar lui. De traktaties van je kinderen moeten origineel zijn en creatief en het liefst zo bijzonder mogelijk om anderen te stimuleren je te overtreffen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over je relatie, je man. Want naast moeder ben je ook nog de vrouw van. En ergens onder aan dit rijtje bungelt jouw naam

Ach ik neem het allemaal maar met een korreltje zout. Ik heb geen carriere (al hoewel...ik ben druk onderweg een schrijvende haakSTER te worden hahaha) ik werk maar 1 dag in de week. Buitenshuis dan. Ik las laatst een spreuk die ik erg toepasselijk vond: " mijn huis is netjes genoeg om gezond te zijn en vies genoeg om gelukkig te zijn" De schooltijd moet voor mij nog beginnen maar ik kan het aan hoor....de schoolpleinmaffia, ik ben erg creatief hahahahaha

Mijn dochtertje was 2,5en de tweeling 18 mnd. toen nummer 4 geboren werd, Ik was toen 23,  hoe heb ik het ooit gedaan ? Met veel liefde  en toch ook wel plezier, maar toen 5 jaar later no. 5 geboren werd, merkte ik wel dat ik er veel meer van kon genieten.

En och, het was soms wel eens afzien, maar als ik dan met mijn span boodschappen ging doen, voelde ik me toch vaak heel trots. Ik maakte al hun kleren zelf, en ze werden vaak " the best dressed kids "van het dorp genoemd.

Toen mijn man was overleden, ( ik was 49 ) ben ik oppas moeder geworden in een gezin met een jongentje van 18 mnd. en een pasgeboren tweeling, ( ik had er dus nog geen genoeg van ) Daar heb ik 13 jaar voor mogen zorgen, tot ik vanwege mijn gezondheid moest stoppen. .

Wie zegt dat wij het zwakke geslacht zijn ???

Groetjes Tony

Jeetje Tony ik ben diep onder de indruk ! Jij hebt het ook niet makkelijk gehad zeg. Dat is het hé, je kan heel veel hebben en doen als je zoveel liefde terug krijgt. Enne het zwakke geslacht....het is vast een man die die kreet verzonnen heeft

Wij zijn alleen maar het zwakke geslacht omdat wij minder spieren , kracht hebben.Over het algemeen dan he? Verder zijn wij vrouwen OER-mensen.Ze krijgen ons niet stuk omdat er een stuk of wat koters op de wereld gezet worden en later aan je rokken hangen. WE ARE STRONG

Groetjes Catharina

Tess wrote: Jeetje Tony ik ben diep onder de indruk ! Jij hebt het ook niet makkelijk gehad zeg. Dat is het hé, je kan heel veel hebben en doen als je zoveel liefde terug krijgt. Enne het zwakke geslacht....het is vast een man die die kreet verzonnen heeft

Ik ook Tony, erg bijzonder en erg mooi.

Ja Tess,  Er is niets zo leuk als van die kleine kotertjes maar de drukte die ermee gepaard gaat is soms onbeschrijfelijk. Ik had ook 3 kleine kinderen in  4 jaar en zat met gemak 2 samen te voeren en nog zelf te eten ook. als vrouw pas je je van zelf aan.

wat ik mij ook nog herinner was met 4 op één fiets (eentje achter in de kinderstoel, eentje voor in een kinderstoeltje en eentje hoogzwanger in de buik paste op enkele milimeters na nog juist tussen mij en het voorste stoeltje.) Het was wel alleen om boodschapjes hier in het dorp te doen maar ik had dan wel geen blaren aan mijn voeten