Scheidingsangst!

Van mij ook Renate, veel sterkte toegewenst en ik ben blij te horen dat je 2 super zonen hebt en buurtgenoten.

Groetjes Tul!p(Ellen)

Renate,

Ook namens mij heel veel sterkte. Het zal voorlopig nog wel moeilijk zijn maar je hebt gelukkig twee steunpilaren zoals je zelf zegt. En je mag ook duidelijk laten merken aan je omgeving als het even minder gaat. Vaak vind je steun op plekken waar je ze niet verwacht. Denk bijvoorbeeld aan je collega's en klanten in de buurtsuper.

Gelukkig gaan we weer de lente in en zal de zon zich weer vaker laten zien, en natuurlijk niet te vergeten al het jonge groen dat dadelijk weer uit de grond komt. Die kleine dingen doen ook altijd goed.

Perle,

Ook ik sluit me aan bij de vorige dames. Gooi de ponchotrui diep in een donkere kast en pak de gezellige trui voor toverbloemprinses.

De ponchotrui komt wel weer een keer uit de kast, maar doe nu vooral iets waar je echt zin in hebt. Dan kun je daar misschien je gedachten wat op verzetten.

Ponchotruitje is bijna af!Ik mocht het niet opzij leggen want het is voor mijn metekindje(dochtertje van zus).Ik had het beloofd!Mijn zus heeft het reeds gezien en zei dat het meisje het niet mocht aandoen om school te gaan maar dat ze het opzij zal houden voor weekends!Dus ze vind het héél mooi!Oeffff!!!!Alhoewel ik het inderdaad heel graag ergens had gedumpt!Hopelijk zal het meisje het willen(kunnen) dragen!Daar ze ook ernstige aandoeningen heeft!Truitjes moeten steeds uit 1 stuk zijn ,dus geen knopen en dergelijke en ze houd van rose.Mijn zusje zelf houd van groen.het is dus een mix geworden om beiden tevreden te stellen en hopelijk zal het nuttig gebruikt worden.Zal wel es foto posten als...het af is.

Gisterenavond lichte ik man in over de ernst van dochters toestand en mijn vrees voor toekomst.Daar ze als kleintje niet zo opviel en dat ze nu als 14 jarige volledig uit de boot begint te vallen!Als ik bevoorbeeld haar haar verzorg,is nu kort maar nog steeds lukt het niet met scheiding enzv.Dan staat ze te schuifelen van ene been op andere totaal afwezig en zich absoluut niet bewust dat ik bij haar ben ,heel kinderlijk en op monotone toon te wauwelen en maakt ze me echt bang!De hele tijd denkt ze dat ze moet plassen terwijl ze net van toilet komt en ook als ze moet eten dan snoert haar keel toe en dit gebeurt de hele tijd zodanig dat ze nu dus bij het slikken echt keelpijn heeft of is het klierpijn.Zo heeft ze constant haar wanen en weet ze nooit wat echt is en wat niet.ik word momenteel steeds meer door haar enge gedrag achtervolgt!ik slaap heel slecht,enorme nachtmerrie's en word dan wakker terwijl nachkleed gewoon aan me kleeft !!!Kliedernat,koud en heel onaangenaam!Ben zo in studie dat ik reeele dingen droom maar ook echt nare nonsens!Ik neem al antidepressiva sinds vorige zomer dus wat kan ik nog meer?

Ik ben vanmorgen gaan werken zoals elke dag maar het zat terug zwaar tussen mijn oren!Ergens op een gepast moment heb ik er wat over gezegd tegen mijn chef.In verband met mijn slecht slapen en een beetje over mijn zorgenkindjes.Omdat haar zoontje getest moet worden op adhd .Mijn meestergast is dan tegen de middag komen zeggen dat ik morgen(donderdag en vrijdag)mag stempelen omdat er niet zoveel werk is!Eerst was ik blij ,maar toen zei m'n chef dat ze met de meestergast gesproken had en gevraagd had om indien mogelijk me wat vrij te geven daar ik zo slecht sliep .Ik ben blij dat ze zo attent zijn voor me,doet me echt deugd dat ze zo reageren maar heb wel aan chef gezegd dat ik dit niet verwachte en in de toekomst niet echt meer zal durven zeggen hoe het gaat.Daar ik niet wil overkomen als een iemand die haar werk niet aankan.Ik weet dat het morgen best druk zal zijn en dat moest ik er zijn ik een drukke dag zou hebben,dus echt misbaar ben ik niet.Maar eigenlijk wil ik nu hier niet meer aan denken.

Ben vanavond in Veritas binnengewipt en heb terug wol mee(om me te troosten?)Met het nieuwe veritas boekje terwijl ik absoluut niet weet wanner ik dat?zal kunnen maken!Een gewoon katoenen bolerootje in oranje (gebreid en gehaakt)Weer een van mijn zotte aankopen!

Dank jullie allemaal om het luisteren en om de lieve reactie's.Soms weet ik niet meer wat te denken en eingelijk mag ik jullie met al die vervelende dingen niet bezig houden!Ik geniet mee van jullie leuke reactie's die jullie posten op elkaars berichtjes,van jullie mooie creatie's en wens jullie allemaal veel brei en haakgenot toe in hetgene dat je momenteel aan het maken zijt!

Perle

Perle,

Goed van je dat je het toch verteld hebt aan je man en enigszins wat hebt laten merken op je werk. Ik denk dat je dat wat vaker zou moeten doen dat van je af praten. Nu sluit je jezelf af en probeert het alleen, maar echt dat kan niemand. Zou je het kunnen verwoorden, aan wie dan ook maar in ieder geval iemand die je vertrouwt, dan zal dat opluchten en misschien ook je dromen en slechte slaap verminderen.

Ook goed dat je het op je werk hebt laten merken en neem die dagen vrij die je aangeboden worden zonder dat schuldgevoel. Je zult zien dat alles toch is doorgegaan als je terugkomt. Ga er vanuit dat niemand onmisbaar is ook jij niet. Je bent op dit moment echt beter thuis bij je kinderen. Die hebben je zo nodig. En wat die bolletjes wol betreft. Geniet ervan en maak er iets moois mee dat maakt je misschien wat vrolijker. Iedereen verwent zichzelf wel eens met een aankoop als die niet lekker in zijn vel zit en voel je daar maar niet schuldig om.