Scheidingsangst!

Hallo Perle,

Momenteel heb jij het héél lastig en moeilijk... maar je moet gewoon ook aanvaarden dat de mensen om je heen je willen troosten en helpen, en je daar zeker niet schuldig over voelen. Je chef wil je helpen met je enkele dagen rust te gunnen op het werk... aanvaardt het... zonder je schuldig te voelen. Op het forum probeert iedereen je op te monteren... aanvaardt het zonder schuldbesef...  denk niet dat je ons lastig valt... Wij zijn er allemaal voor jou... en echt, ik wou dat we meer konden doen, dan alleen maar luisteren en een paar woorden typen. Konden we maar jouw lasten met ons allen dragen en verdelen... en zo jou leed wat verzachten.

Een dikke warme knuffel

Rita

Carlaa wrote: Perle Ik denk dat het goed is dat je even je hart gelucht hebt. HIer, maar ook bij je man en bij je werk. Verder kan ik me heel goed voorstellen dat je je zorgen maakt om je dochter. Misschien moet je toch eens wat meer hulp van buitenaf accepteren. Hier in Nederland kun je op alle mogelijke manieren hulp krijgen als je kind autistisch is. Hebben ze in België ook dat soort regelingen? Hier kun je een persoons gebonden budget aanvragen. Als de diagnose gesteld is. Daarmee kun je weer hulp inkopen om je zelf iets te ontzien. En voor je dochter begeleiding te krijgen. Is die mogelijkheid er bij jullie ook. Ik weet wel dat er veel sites in Begië zijn die over autisme gaan. Dus ik zou er zeker is gaan kijken. Heel veel sterkte Groetjes Carla

Hallo,Carla!

Hier in Belgie gaat het er echter heel wat anders aantoe!Ons Ellen is zindelijk en praat,kan lopen enzv!Dus wat is het probleem?Zo redeneert de dokter van kinderbijslag!Ze ontvangt een kleine verhoging en voor toverbloemenprinses ben ik nog niet geweest!De diagnoses zijn gesteld geweest in het COS van Gent toen Ellen 20 maanden was en Amber rond de 2 jaar was.Een actief en passief type.Ik heb geen zin om mijn dochtertje's minder leuke dingen uit te spreken waar het meisje zelf bij zit en waar de dokter dan nog wat sceptisch op reageert!Momenteel heb ik het wat moeilijk,soms zie ik wat beternis of vooruitgang en dan valt alles terug ineen en zijn we terug van af of nog slechter.Amber kan opgeslagen informatie zomaar ineens verliezen!Na een grote vakantie weet ze niets meer op schools vlak van cijferen,enzv.Ook de klok blijft met vallen en opstaan!

Ik denk dat dit wel één van mijn grootste moeilijkheden zijn,dat de toekomst niet echt betere vooruitzichten bied.

Ponchotrui is af!Heb er gisteren de hele tijd aan door gewerkt en naarmate hij vorderde begon het meer op te geven.Hij is mooi gelukt,is de eerste raglan die ik gebreid heb.Ben nu begonnen aan truitje voor toverbloemenprinses en heb me voorgenomen om nu weer vlotter door te werken aan mijn hobby!Vervelende poncho is eindelijk van de baan geruimd!En als je iets gemaakt hebt heeft dit toch wel een blij gevoel,hé!Maar dat hoef ik jullie niet te zeggen als ik al dat moois van jullie pennen zie rollen (of haaknaaldjes)?

Iedereen een fijne dag gewenst!Toch maar es met zwabber zwieren,zeker?

Groetjes,perle!

iik snap heel goed wat je bedoelt... Wij krijgen een vorm van verhoogde kinderbijslag; men wees er ons op school op dat hema daar recht op heeft, dus wij dat aanvragen... Maar dat onderzoek...  Er is helaas ook veel misbruik, maar toch..; Het kan toch allemaal wat vriendelijker, vind ik...

En ze stellen die vragen waar je kind bij zit... Heel confronterend, want als ouder sta je dan ineens met je neus op het feit gedrukt wat ze allemaal NIET kan, waar daar draait het onderzoek in feite rond: wat kan ze NIET, en hoeveel moet je daarvoor aan vergoeding krijgn..; Slik, ik snap perle heel goed... Mijn meisje snapt dat allemaal niet zo, en is het ook weer gelijk vergeten als we buiten stappen... maar anders denk ik niet dat ik het zou kunnen ondergaan...

We hebben voor thuis ook ooit eens hulp aan gevraagd... Zo'n anderhalf jaar geleden of zo..; We stan NOG steeds op die wachtlijst voor een huisbezoek en ik reken er al niet meer op...  Mijn neefje heeft een doodziek kind, echt letterlijk doodziek want de levensverwachting is erg jong..; krijgen ze te horen dat het "nog niet ernstig genoeg is om al hulp te krijgen"... Hij takelt dus beetje bij beetje af en DAN krijg je hulp... Jeetje toch, wat heeft ze daar nog aan als het ventje daar binnen een paar jaar als een plantje ligt, ocharme... Ik kan er dus van meespreken, van die geweldige hulpverlening... België heeft altijd een dikke nek omdat zogezegd de gezondheidszorg zoveel beter is..; Ik heb daar toch mijn vragen bij...

Hoi Perle en Chrisje.

Als ik dit allemaal zo lees, dan zijn wij inderdaad in Nederland beter af. Al is het hier ook niet allemaal rozengeur en maneschijn hoor. Wachtlijsten kennen we hier ook, en per hulpverlener is het nog maar afwachten of het "klikt". Wat betreft gesprekken voeren waar het kind bij zit; en overal op antwoorden wat iemand allemaal Niet kan... Je kunt het ook zo bekijken: een ïndicator of arts of wat dan ook moet een diagnose stellen in een zeer korte tijd. Vaak afhankelijk van wat een verzorger dan meedeelt. En ja,  met name de achtergebleven ontwikkelingen worden aangekaart en uitgewerkt, maar op die gebieden wordt een indicatie afgegeven en zorg ""gezocht". Hier zit een hele papierwinkel aan vast en een zekere mate van drammerigheid ivm complexheid is ook niet weg, maar als je hier niet overheen komt (of iemand vind die je kan helpen) ziet de toekomst er moeilijk uit, en zit er ook geen verandering in het verschiet.

Verder is het in Nederland zo, dat de zelfredzaamheid "gemeten" wordt t.o.v. leeftijdsgenoten. Dus bijvoorbeeld een gehandicapte baby verzorgen, t.o.v. een gezonde baby geeft niet zo'n groot verschil (beiden moeten volledig verzorgd) als een kind van 6 , zindelijk, sprekend, lopend, etend enz. tov rolstoelgebonden, sondevoeding, enz. Hier mee wil ik zeggen dat naarmate je kinderen ouder worden, de verschillen steeds groter en duidelijker beschrijfbaar worden, en misschien mogelijkheden geeft om toch hulp te krijgen.

Zo, een heel verhaal, ik hoop dat het idee over komt en dat jullie de kracht en moed vinden om alles vol te houden, of aan te gaan. Het valt niet mee, en het levert een hoop ergernis op. Ik heb het allemaal zelf ervaren en meegemaakt, maar wat is het alternatief???

Rosemarie

Hallo!Dank je voor alle reactie's.Tips enzv.Ja,Chrisje!Zou je echt geen straatje verder kunnen gaan wonen?Erg dat een mens dat moet zeggen ,hé!

Hoe het met mij gaat?Momenteel wil ik alles niet meer in en geheel zien maar meer in stukjes!Alles samen is wat teveel en kan ik toch niet oplossen.

Voor Ellen zoek ik iets dat haar bezigheid kan geven.Moest ik nu een hobby voor haar kunnen vinden waar ze kan in opgaan waar ze voldoening in zou vinden dan zou dit fantastisch zijn!

Handwerken is niet echt iets voor haar!Haar motoriek is veel te laag,ze is niet handig!Momenteel loopt ze weer rond te fladderen,gewoon een aaneenschakeling van geluiden producerend en tokkelend met vingers tegen elkaar en zo loopt ze precies als ik op pc bezig ben of geen aandacht geef!

ik zou iets willen vinden op gebied van ...?Schilderen ofzo?Iemand tips?Van wat er allemaal bestaat of kan?

vele groetjes,perle

perle wrote: Hallo!Dank je voor alle reactie's.Tips enzv.Ja,Chrisje!Zou je echt geen straatje verder kunnen gaan wonen?Erg dat een mens dat moet zeggen ,hé! Hoe het met mij gaat?Momenteel wil ik alles niet meer in en geheel zien maar meer in stukjes!Alles samen is wat teveel en kan ik toch niet oplossen. Voor Ellen zoek ik iets dat haar bezigheid kan geven.Moest ik nu een hobby voor haar kunnen vinden waar ze kan in opgaan waar ze voldoening in zou vinden dan zou dit fantastisch zijn! Handwerken is niet echt iets voor haar!Haar motoriek is veel te laag,ze is niet handig!Momenteel loopt ze weer rond te fladderen,gewoon een aaneenschakeling van geluiden producerend en tokkelend met vingers tegen elkaar en zo loopt ze precies als ik op pc bezig ben of geen aandacht geef! ik zou iets willen vinden op gebied van ...?Schilderen ofzo?Iemand tips?Van wat er allemaal bestaat of kan? vele groetjes,perle

Perle,ik bedoelde daar niets vervelends mee,maar ik erger me heel erg aan het feit dat jullie geen hulp kunnen krijgen,terwijl dat hier wel zo is.

Is de knifty knitter niet iets voor Ellen?

Je kan met schilderen ook heel eenvoudig beginnen door b.v met grafietcarbon een tekening over te trekken op een kant en klaar schilderspaneel.die zijn overal en in alle maten te koop,ze kan dan met gewone acryl hobbyverf eerst inkleuren met een penseel en vandaar kan je verder,maar zo kan je wel eerst kijken of ze graag iets met verf doet, en die hobbyverf is niet zo duur.Ik heb dat zelf gedaan,omdat ik echt niet kan tekenen of schilderen,maar misschien kan ellen dat wel,en maakt ze meteen een heel leuk schilderij.

Goed dat je de strijd aangaat,en niet alles tegelijk ,dat werkt vaak het beste,een mens kan nu eenmaal niet alles aan.