pfff hoe houden jullie je sterk?

nu net vandaag zit ik in een dipje natuurlijk , ventje verjaart vandaag en word je net vandaag overwelpt met de probs van je oudste zoon (hij is negen)

zondag kwam hij van weekend terug met de scouts en eenmaal thuis zei hij dat hij in dat weekend nooit een middagmaal had gehad en hij dus op die zondag zonder middagmaal naar huis toe was gekomen , natuurlijk heb ik direct de leiding aangepakt en daar ontkenden ze alles , ze hadden voor het middagmaal telkens koffiekoeken gegeven en wel drie per kind gerekend . volgens mij heeft een kind daar wel goed mee gegeten maar toch bleef m'n zoon beweren dat dit niet waar is. andere vriendjes zegden ook dat ze lekkere koffiekoeken hadden gegeten dus kwam ik uit dat hij gewoon lekker aan het liegen was om de zieligaard uit te hangen ... vandaag dus telefoontje gehad van de pleegmama  met de uitleg dat ze alle moeite heeft gedaan nogmaals om wel zeker te zijn of ze daar nu s'middags hadden gegeten en kwamen we weer op het verhaal van autisme , zij heeft vroeger gewerkt met autistische kindjes en probeerde me dus weer uit te leggen dat zo'n kind geen normen of waardes hecht aan de mens , maakt niet uit wie , hij is ook een goede manipulator waardoor hij veel mensen in zijn leugen laten geloven dat hij een zielig manneke is die geen eten krijgt waardoor ik als moeder veel vragen en ook soms verwijten krijg door zijn handelen . nu woensdag gaat hij voor zijn eertste intake gesprek bij het centrum waar hij getest zal worden,maar ik stel me vragen naar de toekomst toe ? hij toont geregeld stank voor dank als  je hem iets geeft of leuks gaat doen omdat hij niet kan snappen dat er bij ons gevoelens in vele situatie's zitten en dat heeft hij precies niet , hij snapt ook niet waarom wij zo dikwijls gekwetst zijn door zijn gedrag en daardoor zit ik nu in zak en as , ik schaam me al rot als ik nu volgende zondag de kids naar de scouts moet brengen en zo maak ik dit wel met alles mee . ook ikkan niet tot hem doordringen en hij maakt misbruik van mijn zwakke punten die hij maar al te goed kent ...hoe moet dit verder ...pfff ik weet het gewoon niet meer , ik heb nog een zoon die mentaal en motorisch gehandicapt is en m'n jongst is al een bevestigde autistje maar daar kan ik heel goed mee om , ik weet hoe ik moet handelen om het wat leuk te houden maar m'n oudste zoontje , nee bij al wat ik doe raak ik hem precies meer en meer kwijt , ook mijn gevoel begint telkens meer afstand te nemen van hem om mezelf te beschermen

Ik lees met betrokkenheid je verhaal. Ik hoop dat jullie als gezin de juiste hulp krijgen om individueel de gevolgen van een eventuele diagnose in te kunnen leren passen. Bij autisme hoort een bepaald gedrag; het uitblijven van emoties om in te voelen b.v..

Mijn ervaring heeft geleerd dat als een situatie duidelijker wordt er handvaten zijn om je eigen leven te leren beheren en snappen. Waarom een gevolg is zoals het is van b.v. autisme.

Blijf schrijven hier, en ik wens jullie heel veel kracht toe en ook plezier.
Lieve groet van Eline.

Pfff, wat heb je het moeilijk!!!
Ik wens je sterkte en bovenal goede begeleiding!!
En waar moet je je voor schamen?
Je doet niks verkeerd, alles vanuit je hart.
Hartelijke groet.

meid kop op hé, je hoeft je nergens voor te schamen, je liet gewoon je moederhart spreken en dat is heel normaal.  Veel sterkte nog en zit het effe tegen gewoon hier je hart komen luchten

Ik hoop dat je dipgevoelens weer een beetje gezakt zijn.

Schamen moet je je zeker niet,je komt voor je kind op dat is heel normaal.Leg de situatie uit bij de scouts,zij zullen het zeker wel begrijpen.Ze gaan met allerlei kinderen om en geen één kind is hetzelfde.Ook geen enkele autist is hetzelfde.Schrijf alles maar op het forum wat je kwijt wilt,wij lezen en luisteren wel.Raad en advies kunnen wij je jammer genoeg niet geven,alleen maar heel veel sterkte wensen en moed houden.

Liefs Frea

jips , je hebt al een mailtje van me

alvast bedankt aan iedereen , ja spijtig genoeg is dit mijn enige uitlaatklep waarbij ik niet bang ben om beoordeelt te worden

vandaag is hij voor de eerste keer naar het centrum moeten gaan voor de gewone medische onderzoeken zoals evenwicht en dergelijke , volgende week zijn er nog twee testen , de week daarop weer 1 test , den 16de autismetest waar wij dan eindelijk ook eens bij mogen zijn en dan zullen we de diagnose krijgen op 10 dec , zal een behoorlijke moeilijke kersttijd worden met alle toestanden nu ...

 

ps : ventje zijn verjaardag is hier lekker thuis gevierd met op jullie advies een goede gemaakte maaltijd waar hij zeer blij om was , een klein cadeautje ( schietspel voor op de computer  omdat hij dit wel graag doet) , lekker wijntje erbij waar hij snel zat van werd hihihi , toen hij tipjes was kreeg hij het toch moeilijk met alles wat er nu aan de hand is , even goed gebabbeld en samen uitgehuild en dan in elkaars armen in slaap gevallen , hij zei vandaag dat dit zijn mooiste verjaardag ooit is geweest omdat hij nu het gevoel heeft dat we echt samen een geheel zijn

dat was voor mij het mooiste compliment

Wat hebben jullie een "gouden"verjaardag gehad.

Wat kan een mens het toch moeilijk hebben, heel veel sterkte meid!.