Voor 1970 geboren ?

ben van 66, dus val nog onder de grens...  Heb veel buiten gespeeld, liep in en uit bij oma en mijn tantes, ja, leuke jeugd gehad... Als ik nu terugdenk aan sommige situaties waarin in verzeild raakte (ben altijd al nieuwsgierig van aard geweest...).... Tja, dan heb ik waarschijnlijk een goed beschermengeltje gehad...

Mij lijkt het of er nu veel meer van de kinderen verlangd wordt, maar aan de andere kant is er ook hulp (no ja, soms dan) voor wie het niet redt... Toen had je pech als je niet was zoals anderen... Ik moet er niet aan denken dat mijn dochtertje toen jong was geweest... Was waarschijnlijk nog moeilijker geweest je staande te houden...  En al vloek ik soms flink op de hulpverlening en dat soort zaken, het is toch al een vooruitgang, al zijn we er nog lang niet...

Ik ben van voor 1940 ...... als wij ruzie hadden werd het gewoon even uitgeknokt  .... en daarna was je weer vrienden . Er kwam geen mes of geweer aan te pas.

Ieder kind had toen nog geen etiketje opgeplakt, je moest gewoon met de rest meedraaien.

Je moest eten wat er op je bord lag, lust ik niet ... kende ze bij mijn thuis niet.

Als je een grote mond had kreeg je een draai om je oren ... als ik ze nu soms hoor !!!!!!.

Maar ik denk dat wij gelukkiger en meer tevreden waren, dan de jeugd nu is.

Als je met z'n allen rond de keukentafel, je beschuit in een pan chocolade melk mocht soppen, of als je ziek thuis mocht blijven van school en je dan een vers sneetje scheurmik met suiker kreeg. Dat was toch het toppunt van verwennerij.

En als je op mocht blijven om naar Paul Vlaanderen te luisteren op de radio.

De poort en achterdeur waren nooit op slot, iedereen kon zo naar binnen lopen.

Het leek inderdaad een andere planeet.

ik ben dan van 1976, maar ook ik heb nog veel van deze dingen meegemaakt.

Met je vriendinnetjes op de achterbank van de auto, gewoon los en als het kon met z'n 5-en. Of nog erger in de kofferbak, was nog veel leuker.

Wij hadden helemaal geen computer, wij speelden buiten of straat me tde kinderen in de buurt. Wie thuis was speelde buiten en dat speelde allemaal met elkaar.

Merkkleding, daar hadden wij nog nooit van gehoord. ook niet alle kleding was nieuw, je kreeg wel eens wat van je nichtjes wat nog goed genoeg was voor een ronde of wat.

Vroeger was het allemaal zo slecht nog niet, al denkt de jeugd van tegenwoordig daar anders over.

En toch.... toch doen de kinderen van tegenwoordig ook verstoppertje, buskruit, anne maria koekkoek, tweeling tikkertje, tikkertje met verlos, voetje van de vloer, mens erger je niet, vier op een rij en al die andere dingen. Echt waar. Ik zie het op school. Kinderen kunnen nog spelen. Kunnen nog luisteren. Schrikken nog als de juf boos is. Alleen vraagt de maatschappij zo ontzettend veel van ze. En wie heeft die maatschappij zo gemaakt? Zijn het niet de volwassenen. Degene naar wie ze moeten luisteren, die de spelcomputer voor ze koopt, die de televisie niet uitzet. Die toegeeft als kinderen er om vragen. Die de snoeppot opentrekt om ze zoet te houden. Dan zijn het niet de pre-70-ers misschien. Laat de jongvolwassenen het gedaan hebben toen de oudere generatie steeds meer op de achtergrond verdween. Maar zolang wij volwassenen kinderen niet leren dat spelen leuk is, dat snoep een extraatje is en dat grenzen er zijn om om te leren gaan met teleurstellingen en verdriet kunnen wij niet van ze verlangen dat ze het beter gaan doen.