Waar is interesse in, spulletjes van Mama

Lieve Allemaal,

Bedankt voor jullie enorm lieve reacties. Ik vind het echt heel moeilijk dat, nu al, de kleding van mijn moeder al allemaal uit huis is, haar kasten grotendeels leeg, de woonkamer, niet meer wat het was.. Heel erg moeilijk vind ik het om er zo anders over te denken dan mijn vader en mijn zusje, ik heb het er moeilijk mee. Maar wie ben ik, om tegen de wens van mijn vader in te gaan? Als wij het niet uitzoeken met liefde en aandacht dan ruimt mijn vader het op een onverwacht moment en dan is het weg... Dat is onomkeerbaar. Hij heeft geen rust, wil opruimen, bezig zijn.

Gelukkig is het Wedgewood-servies dat mijn moeder al vanaf haar verkeringstijd bij elkaar spaarde gered, dat is nu bij ons thuis. Ik geniet elke dag dat dat niet weg is. Ook haar oranje centimeter, haar lippenbalsum, de kleine persoonlijke dingen, het heeft hier nu een mooi plekje. Mama leeft voort, absoluut, in mij, in mijn kinderen en iedereen die van haar hield. Als ik aan haar denk wordt ik zo blij, zo was zij...

Uiteraard blijft er ook een deel bij mijn zusje en mij en ook gaat er wat naar haar zussen natuurlijk qua hobbyspul maar er is zo verschrikkelijk veel. Mijn vader vindt het goed dat er een mooi deel naar de Hobbydoosjes gaat, geen vergoeding nodig, niks ervan, dat zou mijn moeder niet willen. Maar ik zeg al, het uitzoeken kan nog tijden duren, we doen het een paar uurtjes per week mijn zusje en ik.

Mijn moeder zou het zo willen, een deel naar jullie, dat weet ik heel zeker. Hoe ik de spullen tzt bij jullie krijg zien we dan wel weer. Ik overleg dat dan even met Renate, zij had het meeste contact met Mama als ik het goed heb.

Heel erg bedankt nogmaals voor jullie mooie reacties, we zorgen dat er een mooi deel van Mama's spulletjes bij het voor haar zo bijzondere en belangrijke forum komt. Weggooien doen we zeker niet!

Knuffel voor iedereen die hier zo lief reageert. Weet ik in ieder geval ook waar er interesse in is.

xxx

Gite, heel veel sterkte met het opruimen en uitzoeken, je vader verwerkt het op zijn manier, dat is niet iets dat hij met zijn kinderen kan delen, het was zijn maatje, jullie zijn maar de kinderen (bedoel ik echt niet vervelend hoor), het duurde bij mij 15 jaar voor ik het lef had de spullen van m'n dochter uit te zoeken. Het zit hem niet in de spullen, maar je moet het voor jezelf een plekje gegeven hebben en dat kan effe duren, pas dan kan hij de dingen waar je moeder van hield weer om zich heen hebben. Maak een hele mooie memorybox voor je vader, als hij eraan toe is kijkt hij er wel in  en ik garandeer je met een lach en een traan zal hij de dingen bekijken.

sterkte Gite....ik moet ook nog veel uitzoeken...pa doet wel zijn best, maar het blijft gewoon erg lastig.

Kleding daar zijn we nog niet aan begonnen, alleen haar jassen zijn naar het \leger des Heils. Ik vind dat ook wel lastig hoor met die kleding enzo. Ik heb nu haar naaidoos hier en er zitten zoveel rommeltjes in en toch kan ik het niet sorteren, dus hij blijft mooi nog even zo staan.

knuf!

Veel sterkte met het opruimen van jouw moeder

Het komt goed allemaal!

Het idee van een memorybox voor mijn vader vind ik ook een fantastisch idee, bedankt! Hij mist haar zo en weet niet hoe hij er anders mee om kan gaan dan door te ruimen, te regelen en veel weg te zijn.

We weten allemaal denk ik wel hoe het is een dierbare te moeten missen en iedereen gaat er weer anders mee om, vind zijn eigen weg het een plekje te geven.

Het forum was erg belangrijk voor Mama, en niet voor niks, wat een lieve mensen hier allemaal. Haar spulletjes gaan tzt een heel mooi plekje bij jullie vinden want jeetje, wat zijn jullie allemaal creatief!

Kus en knuffel, Gite

Sterkte Gite,

Doe het vooral op jullie eigen manier!

Groet aan jullie allemaal, Fien

Heel veel sterkte met het uitzoeken en ook genieten van je moeders spullen. Het voelt eigenlijk alsof je aan dingen zit die niet voor jou zijn. Wat ik het moeilijkste vind ik dat je als kind gaat beslissen wat wel of geen waarde heeft. Terwijl je weet dat je ouder er juist heel veel waarde aan hechtte.

Alsof je alle persoonlijke dingen moet terug brengen naar een hoeveelheid die in 1 doos past. Oooh het is zo moeilijk. Onze zolder en garage staat ook nog vol dozen van mijn schoonouders. Het is moeilijk om zomaar iets weg te doen.

 

Nogmaals succes en doe iets niet te snel weg.

 

dat lijkt me het allermoeilijkste dat er is...de kamer van je eigen moeder opruimen/uitruimen...Wens je dan ook alle sterkte toe...
groetjes,
Suzanne

Wat een herinneringen kom je tegen bij het opruimen. Dit alles is van je moeder maar is ook hoe je moeder was. Dat dat veel energie kost is logisch, doe het in je eigen tempo en op je eigen manier. Ik wens je heel veel sterkte toe in alles met deze loodzware taak.

Lieve groeten!

naatje wrote: Hoi Gite.We hebben elkaar al heel wat gemaild en ons uitgesproken over je mooie Mams.Ze was een hamster wat betreft patronen,als ze iets zag wat ze mooi vond of dat ze voor haar kleinkindjes kon maken dan wilde ze de patronen hebben,"want dat ga ik ooit nog eens maken ''zei ze dan.Ze deelde ook graag en ging ook veel voor andere op zoek naar patronen.Ik snap je vader en ook jou.Na Rob's overlijden kon ik ook niks weg doen.Het voelde dan net alsof ik hem aan het wegdoen was.Maar sommige vinden het fijn om op te ruimen,de spullen doen vaak te veel herr inneringen oproepen.Ik leef met jullie mee en hoor tzt wel wat ik voor jullie kan betekenen.XX

Lieve Renate,

Ik vind je lief....

Ik heb echt geen enkele moeite me voor te kunnen stellen waarom mijn lieve mooie Mama zo dol op je was!

Ik heb vandaag mijn hele huis vol gezet met Narcissen want ze zijn er weer! Ze doen me zo aan Mama denken, ze was er dol op. Overal bolletjes in huis die uit gaan komen, iedere keer weer zo'n kopje dat zegt, kijk, hier ben ik.

Als ik aan Mama denk word ik zo blij, wat ben ik gelukkig dat ze mijn moeder was. Mijn lieve mooie Mama, wat ben ik trots op haar.

Knuffs, Gite